متدین

متدین: همتای پارسی این واژه ی عربی شده ( زیرا دین در اوستایی دَئِنا daenā و در پارتی، مانوی و پهلوی دِن den و در سغدی ذِن بوده است ) واژه ی زیبای پهلوی هوسپوریک huspurik می باشد.

دین دار دین باور

اهل طاعت ؛ متدین. مطیع اوامر خداوند. ( ناظم الاطباء ) .

مقید به دین
مقید بودن به دین خودش
اعتقاد داشتن به دین یا مذهب اش

دین دار

دین دار و با ایمان مخالفش هم میشه بی دین

متشرع

دیندار دین باور با دینـ
هم خانواده هش هس

دین دار. بادین. دین باور

دیندار
با ایمان
با تقوا
با دین