مبهم

مبهم: همتای پارسی این واژه ی عربی، اینهاست:
گوفره gufre ( اوستایی: gufra )
موئیروس muirus ( اوستایی )
ویهور vihur ( مانوی: vihurid )
سرگم sargom ( خراسانی )

چیزی که آشکار نیست را مبهم می نامیم. پس می توان واژه ناآشکار را به کار برد.
چیزهایی که پیچیده و یا گیج کننده باشد را هم مبهم می نامیم پس می توان واژه های پیچیده و گیجاننده ( گیج کننده ) را به کار برد.
... [مشاهده متن کامل]

ناآشکار. [ ش ْ / ش ِ ] ( ص مرکب ) ناپدید. ناپیدا. خفی . غیر مکشوف . نامشهود. نامرئی . نهفته . || تاریک . مقابل روشن . مبهم . غیر واضح . در پرده . مقابل آشکار. رجوع به آشکار شود.

تودرتو، پیچیده، سردرگم، ناروشن، مِه آلود و . . .
این واژه ی از ریشه عربی به آرش ها و مانش های گوناگون در پارسی بکار گرفته شده است. دنباله ی آنچه در بالا آوردم را می توان پی گرفت و واژه های پارسی جانشین دیگری نیز برای آن یافت که بسته به ساختار هر گزاره می توانند بکار گرفته شوند.

ابهام و مبهم و وهم و مبهوت[ عربی] هستند
یعنی بارز نبودن
معادل فارسی ندارد
بهتر هست پنهانی استفاده شود

کلمه مبهم و ابهام از ماده _ ب _ ه - م - است که به معنای ساده و بی رنگ بودن و یا یک رنگ داشتن چیزی است ، به طوری که رنگ دیگر با رنگ اصلی آن مخلوط نشده باشد، و رنگ مختلف نداشته باشد.

‏مِهال = ابهام
مِهالین = مبهم
مِهالیدن = مبهم کردن
وامِهالیدن = واضح کردن، توضیح دادن
وامِهالِش = توضیح
{مِهال: مِه ( میغ، ابر نزدیک زمین ) پسوند همانندساز �ال� ( همچون چنگ � چنگال، گود � گودال و . . . ) . در کل یعنی چیزی چون مه که با وجودش نمی توان معنا را به خوبی دید}
... [مشاهده متن کامل]

مبهم : کلمه ی مبهم با واژه ی بهیمة هم ریشه است . بهیمة از ماده بهمة ( بر وزن تهمه ) در اصل به معنی سنگ محکم است لذا به هر چیز که درک آن مشکل باشد مبهم گفته میشود . و بتمام حیوانات که دارای نطق و سخن نیستند
... [مشاهده متن کامل]

نامعلوم
ناشناخته
دو سویه