مبشر

اگر یکشب به خوان خوانی مر او را مژده ور گردد
به خوانی در بهشت عدن پر حلوا و بریانها.
ناصرخسرو.
گشتند خلق مژده ور خویش یکدگر
از سروران دین که فلانجا فلان رسید.
سوزنی.
شوند اهل سمرقند شاد از آمدنش
چو این خبر به بخارا برد نسیم صبا
بخاریان هواخواه صدر و بدر جهان
روند مژده ور افزون ز ذره های هوا.
سوزنی.
چون آمد از ثنا به دعای بقای تو
شد مستجاب و مژده ور جاودان رسید.
سوزنی.
گفت هرکس که مرا مژده دهد
چون صفر پای از جهان بیرون نهد
که صفر بگذشت و شد ماه ربیع
مژده ور باشم مر او را و شفیع.
مولوی.

خاقانی.
شب گذشته ست و اول سحر است
بانگ بلبل همه نویدگر است.
امیرخسرو ( از آنندراج ) .
|| به مهمانی خواننده. بشارت دهنده به ضیافت. ( فرهنگ فارسی معین ) . دعوتگر. که کسان را به جائی دعوت کند :
سوی تو نویدگر فرستادند
بر دست زمانه ز آفرینش دو
یکّی سوی دوزخت همی خواند
یکّی سوی عز و نعمت مینو.
ناصرخسرو.
طایفه ای از مخدرات اشراف. . . درآمدند. . . گفتند یا رسول اﷲ دعوتی است. . . این چشم و چراغ را [ فاطمه را ] دستوری ده تا مجلس افروزی کند. . . آن نویدگران جامهاء فصفاص پوشیده. . . ( سنائی ، مقدمه حدیقه ) ( از فرهنگ فارسی معین ) .