مان

منبع. فرهنگ ریشه های هندواروپایی زبان فارسی

واژه "مان" واژه ای بسیار کهن در پارسی است که در اوستایی نیز بوده است که گاهی به شیوه "مَن" نیز نوشته می شود و در "مَنِش" نیز دیده می شود.
"مان" یا "مَن" برابر "اندیشه" است و نام هایی همچون "رادمان، پژمان، آرتیمان. . . . . " از همین واژه بر گرفته اند.
... [مشاهده متن کامل]

واژه مان. ( اِ ) خانه را گویند و نیز خان و مان اتباع است. ( لغت فرس اسدی چ اقبال ، ص 397 ) . به معنی خانه باشد که عربان بیت خوانند. ( برهان ) . خانه. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . پهلوی ، مان ( خانه ، مسکن ) پارسی باستان ، مانیا ( خانه ، سرای ) . در پهلوی به جای نمانه اوستایی کلمه مان ( خانه ) را به کار برده اند. مانیشن ، مانیشت ( منزل ) ، مانپان ، مانیستن ، مانیشتن ( منزل کردن ) . و �ماندن � فارسی نیز ازهمین ریشه است. ( حاشیه برهان چ معین ) :
... [مشاهده متن کامل]

برابرواژه ی �ذهن� چیست؟؟؟
من خودم بسیار می اندیشیدم که به جای واژه �ذهن� در زبان پارسی چه بگوییم.
در کشف المحجوب دیدم که نوشته شده بود: ذهن یعنی هوش.
من خودم کمابیش واژه ی هوش را برای ذهن نمی پذیرم، درخور هم نیستند.
... [مشاهده متن کامل]

مان یعنی همون مشهدی ها میگن کارمان یا خیلی چیز های دیگه که مشهدی ها میگن😜

خرمن همان تابگاه است
مکانی در معرض آفتاب و محل خشک کردن محصول
گاه رو ، رو به صبح آفتاب و روشنی

مان: ایستادگی، خانه، چیزی که استوار و سکون دارد

مان در ترکی _ مغولی به معنای سمبل و مانند
تورکمان ، المان، تایمان ، . . .

پایدار

مان، بطور کلی نشان درچارچوب انحصاری وهدفمنداست درایستایی وفراگیری مورد نظر. ( خانه ) مان، ( سازه ) مان ، ( آس ) مان، ( زای ) مان، . . .