ماموت

احتمال می رود کلمه ماموت از ریشه روسی کلمه мамонт ( ماموت ) در زبان مانسی گرفته شده باشد. این کلمه در هزاره سوم به معنی شاخ زمینی است و اولین بار در انگلیس توسط ریچارد جیمز مورد استفاده قرار گرفت. همچنین در زبان انگلیسی، کلمه ماموت مفهوم بزرگ و سترگ به خود گرفته است.
ماموت ها همانند وابستگان امروزی خود، بسیار بزرگ بودند. بزرگترین گونه شناخته شده، قدی در حدود ۴ متر و وزنی در حدود ۸ تن داشته است، درحالی که یک نر می توانسته وزنی حتی بیش از ۱۲ تن داشته باشد. با این حال اغلب گونه های ماموت تقریباً هم اندازه یک فیل آسیایی بودند. بر اساس مطالعات وابستگان نزدیک و فیل های امروزی، احتمالاً ماموت ها دوره بارداری ۲۲ ماهه داشته اند که در نتیجه آن یک ماموت زاده می شود. ساختار اجتماعی آنها احتمالاً همان ساختار امروزی فیل های آفریقایی و آسیایی است، به صورتی که ماده ها در گروه هایی که با رئیس قبیله هدایت می شود زندگی می کنند در حالیکه نرها به صورت انفرادی یا پس از رسیدن به بلوغ در گروه های پراکنده زندگی می کردند.
ماموت ها در اکثر ساعات شبانه روز ( حدود ۲۰ ساعت ) در حال خوردن بوده اند. یک ماموت بالغ که وزنی در حدود ۶ تن داشته مسلماً برای تأمین انرژی روزانه می بایست حدود ۹۰ کیلوگرم غذا بخورد. تمام ماموتها کاملاً گیاهخوار بوده اند و بر حسب مکان جغرافیایی از گیاهان متفاوت شامل بوته ها، درختچه ها یا شاخ و برگ درختان تغذیه می کرده اند.
شکارچیان کمی در پی ماموتها بوده اند با اینحال آنها می توانستند از عاج و خرطوم برای دفاع در برابر گوشتخواران استفاده کنند.
فیلهای امروزی نزدیکترین خویشاوندان زنده ماموت ها می باشند. اکثر مردم بر این باورند که ماموت ها اجداد فیلها می باشند ولی این تصور اشتباهی است. در حقیقت هر دوی ماموت ها و فیل ها از یک شاخه مشترک مشتق شده اند به گونه ای که با وجود بقای فیل ها و انقراض ماموت ها، هردو گونه چهار میلیون سال باهم بر روی کره زمین زندگی کرده اند.