ماداگاسکار
مترادف ها
پیشنهاد کاربران
جمهوری ماداگاسکار یا مالاگاسی، از کشورهای جنوب شرقی آفریقا و جزیره ای در آب های اقیانوس هند است. اسلام در فاصله قرن ششم تا قرن نهم قمری توسط مهاجران مسلمان در این منطقه گسترش یافت. بنا بر گزارش مرکز تحقیقات پیو مسلمانان در ۲۰۱۰ میلادی ۲۲۰ هزار تن از جمعیت ماداگاسکار را تشکیل می دادند و شمار آنان رو به رشد است.
... [مشاهده متن کامل]
تشیع در اوایل دهه ۱۹۳۰ م توسط مهاجران خوجه اثناعشری به این منطقه راه یافت. علاوه بر شیعیان خوجه اثناعشری حدود ۵ هزار شیعه بومی و شماری بهره در ماداگاسکار زندگی می کنند. از جمیعت شیعیان ماداگاسکار آمار دقیقی در دست نیست. تعداد آنان را از ۲۲۰ تا ۲۰ هزار تن تخمین زده اند که کمتر از ۱٪ جمعیت این کشور است.
... [مشاهده متن کامل]
تشیع در اوایل دهه ۱۹۳۰ م توسط مهاجران خوجه اثناعشری به این منطقه راه یافت. علاوه بر شیعیان خوجه اثناعشری حدود ۵ هزار شیعه بومی و شماری بهره در ماداگاسکار زندگی می کنند. از جمیعت شیعیان ماداگاسکار آمار دقیقی در دست نیست. تعداد آنان را از ۲۲۰ تا ۲۰ هزار تن تخمین زده اند که کمتر از ۱٪ جمعیت این کشور است.
ماداگاسکار، کتابخانه های. جمهوری ماداگاسکار جزیره ای است در اقیانوس هند، در جوار ساحل جنوب شرقی افریقا. جمعیت این کشور ( طبق آمار سال ) 2005 341, 040, 18 نفر، مساحت آن 041, 587 کیلومترمربع، و زبان رسمی آن مالاگاسی و فرانسوی است.
... [مشاهده متن کامل]
تاریخچه. فرهنگ بومی ماداگاسکار اساسآ اندونزیایی با رگه هایی از عربی و اسلامی است. جامعه مبلغان مسیحی لندن در دهه 1820 فن چاپ را به این کشور وارد کرد و گویش مرینا با الفبای لاتین، زبان رسمی این کشور شد. ادبیات غنی ماداگاسکار به زبان مالاگاسی است و ریشه مالایی ـ پولینزیایی دارد. در عین حال از زبان های عربی، فرانسوی، و انگلیسی نیز متأثر است. نسخه های خطی عربی در جنوب شرقی جزیره یافت می شود. کتابخانه های اصلی و دیگر مؤسسات فرهنگی در شهر تاناناریو ( آنتاناناریوو ) [1] ، پایتخت ماداگاسکار، نفوذ فرانسه را نشان می دهند. ماداگاسکار در سال های - 1896 1945 مستعمره فرانسه و در سال های 1946 - 1958 یکی از اعضای اتحادیه فرانسه بود.
کتابخانه ملی. کتابخانه ملی در 1961 یعنی یک سال پس از استقلال کشور پایه گذاری شد و مجموعه 000, 80 جلدی کتابخانه فرمانداری کل دولت استعماری را که در 1920 به وجود آمده بود، به ارث برد. پس از آن منابع خود را بر اساس قانون واسپاری به دست آورد. در عین حال به عنوان کتابخانه عمومی پایتخت و مرکز سندپردازی نیز فعالیت می کند.
کتابخانه ملی از 1961 تا 1973، در کنار انجام وظایف قبلی، به عنوان مرکز ملی ترویج کتاب و کتابخوانی نیز عمل می کرد. گسترش این فعالیت ها به ایجاد مرکز خدمات کتابخانه ملی در 1973 منجر شد. مرکز خدمات کتابخانه ملی بخش ویژه ای برای ترویج کتابخوانی دارد که وظیفه اصلی آن ارتقای هنر نویسندگی، حمایت از حق مؤلف برای ناشر، و ترویج لذت خواندن است. مرکز خدمات کتابخانه ملی، کتابشناسی ملی را نیز چاپ می کند. مجموعه کتابخانه ملی شامل
470, 236 جلد کتاب، 4976 نسخه خطی، 621 نشریه، و 2586 نقشه است و انتشارات کشور را بر اساس قانون واسپاری دریافت می کند . کتابخانه حفظ میراث ملی را عهده دار است و به لحاظ داشتن مجموعه بزرگی درباره ماداگاسکار نقش مهمی نیز به عنوان کتابخانه عمومی و تحقیقاتی ایفا می کند. در 1982 ساختمان جدید مرکز خدمات کتابخانه ملی افتتاح شد.
کتابخانه های دانشگاهی. کتابخانه دانشگاه ماداگاسکار در 1960 ایجاد شد و در حال حاضر مجموعه آن 000, 180 جلد است. به دنبال تمرکززدایی در دانشگاه، پنج مرکز منطقه ای به آن ضمیمه شد. قدیمی ترین آنها مرکز تولیارا نام دارد.
کتابخانه های عمومی و آموزشگاهی. در 1978 برنامه ای برای ارتقای سطح کتابخانه های عمومی در فیوندرونانا[2] ( حوزه های فرعی که هر یک از چند محله پستی تشکیل شده است ) ، اجرا شد و طی سال های بعد به تدریج گسترش یافت. این برنامه شامل تحرک در کتابخانه های شهرداری و مراکز اطلاعات سابق و ایجاد کتابخانه های جدید است. در سال 1984، در حدود 57 واحد کوچک راه اندازی شد. اداره خدمات کتابخانه ای، آموزش فنی کارکنان را تضمین می کند. علاوه بر این حدود 300 کتابخانه کوچک در سراسر کشور فعال هستند. اینها کتابخانه های مدارسی هستند که بودجه آنها از تعاونی های مدرسه یا سرمایه های خصوصی و یا کتابخانه های شرکت ها و انجمن ها تأمین می شود. تعداد مجموعه های این کتابخانه ها متفاوت و بین 1000 تا 6000 جلد است.
کتابخانه های تخصصی. کتابخانه فرهنگستان مالاگاسی[3] ، در تاناناریو، در 1905 تأسیس شد و در حوزه های زبان، ادبیات، هنر، علوم اجتماعی و سیاسی، و علوم پایه و کاربردی کتابخانه ای تخصصی محسوب می شود. این کتابخانه در اواسط دهه 1980 دارای 000, 33 اثر بوده و 30 نشریه ادواری دریافت می کرد. این کتابخانه مواد خود را با دیگر نظام های کتابخانه ای مبادله می کند.
مؤسسات تحقیقاتی مانند مرکز ملی تحقیقات اقیانوس شناسی، مرکز ملی تحقیقات دارویی، و مرکز ملی تحقیقات کاربردی در توسعه روستایی مطالعات و گزارش ها و نیز نتایج تحقیقات خود را به این کتابخانه ارائه می کنند.
وزارتخانه ها و ادارات نظیر آموزش، کشاورزی، اطلاعات، بهداشت، دادگستری، صنعت، اقتصاد، ارتباطات، امور عمومی، برنامه ریزی توسعه، و دفاع نیز هر یک دارای کتابخانه تخصصی هستند که اغلب بین 2000 تا 7000 نسخه در اختیار دارند.
حرفه کتابداری. مرکز کتاب مالاگاسی در تاناناریو انجمنی است که در 1971 توسط چند کتابدار ایجاد شد و به نشر و اشاعه آثاری پرداخت که به گسترش و تشویق کتابخوانی گرایش داشتند. اتخاذ سیاست هایی مبنی بر گسترش کتابخوانی در مقیاس ملی و انجام خدمت به عنوان یک مرکز اطلاع رسانی برای نویسندگان از دیگر فعالیت های آن است.
انجمن آرشیوداران، کتابداران، متخصصان اسناد، و موسیقی شناسان[4] در سپتامبر سال 1976 شکل گرفت.
ژولیئت رتسیماندراوا[5] ( WELIS )
ترجمه زهرا اباذری
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
[1]. Tananarive ( Antananarivo )
[2]. Fivondronana
[3]. Malagasy Academy Library
[4]. Association of Archivists, Librarians, Documentalists, andMusicologists
[5]. Juliette Ratsimandrava
... [مشاهده متن کامل]
تاریخچه. فرهنگ بومی ماداگاسکار اساسآ اندونزیایی با رگه هایی از عربی و اسلامی است. جامعه مبلغان مسیحی لندن در دهه 1820 فن چاپ را به این کشور وارد کرد و گویش مرینا با الفبای لاتین، زبان رسمی این کشور شد. ادبیات غنی ماداگاسکار به زبان مالاگاسی است و ریشه مالایی ـ پولینزیایی دارد. در عین حال از زبان های عربی، فرانسوی، و انگلیسی نیز متأثر است. نسخه های خطی عربی در جنوب شرقی جزیره یافت می شود. کتابخانه های اصلی و دیگر مؤسسات فرهنگی در شهر تاناناریو ( آنتاناناریوو ) [1] ، پایتخت ماداگاسکار، نفوذ فرانسه را نشان می دهند. ماداگاسکار در سال های - 1896 1945 مستعمره فرانسه و در سال های 1946 - 1958 یکی از اعضای اتحادیه فرانسه بود.
کتابخانه ملی. کتابخانه ملی در 1961 یعنی یک سال پس از استقلال کشور پایه گذاری شد و مجموعه 000, 80 جلدی کتابخانه فرمانداری کل دولت استعماری را که در 1920 به وجود آمده بود، به ارث برد. پس از آن منابع خود را بر اساس قانون واسپاری به دست آورد. در عین حال به عنوان کتابخانه عمومی پایتخت و مرکز سندپردازی نیز فعالیت می کند.
کتابخانه ملی از 1961 تا 1973، در کنار انجام وظایف قبلی، به عنوان مرکز ملی ترویج کتاب و کتابخوانی نیز عمل می کرد. گسترش این فعالیت ها به ایجاد مرکز خدمات کتابخانه ملی در 1973 منجر شد. مرکز خدمات کتابخانه ملی بخش ویژه ای برای ترویج کتابخوانی دارد که وظیفه اصلی آن ارتقای هنر نویسندگی، حمایت از حق مؤلف برای ناشر، و ترویج لذت خواندن است. مرکز خدمات کتابخانه ملی، کتابشناسی ملی را نیز چاپ می کند. مجموعه کتابخانه ملی شامل
470, 236 جلد کتاب، 4976 نسخه خطی، 621 نشریه، و 2586 نقشه است و انتشارات کشور را بر اساس قانون واسپاری دریافت می کند . کتابخانه حفظ میراث ملی را عهده دار است و به لحاظ داشتن مجموعه بزرگی درباره ماداگاسکار نقش مهمی نیز به عنوان کتابخانه عمومی و تحقیقاتی ایفا می کند. در 1982 ساختمان جدید مرکز خدمات کتابخانه ملی افتتاح شد.
کتابخانه های دانشگاهی. کتابخانه دانشگاه ماداگاسکار در 1960 ایجاد شد و در حال حاضر مجموعه آن 000, 180 جلد است. به دنبال تمرکززدایی در دانشگاه، پنج مرکز منطقه ای به آن ضمیمه شد. قدیمی ترین آنها مرکز تولیارا نام دارد.
کتابخانه های عمومی و آموزشگاهی. در 1978 برنامه ای برای ارتقای سطح کتابخانه های عمومی در فیوندرونانا[2] ( حوزه های فرعی که هر یک از چند محله پستی تشکیل شده است ) ، اجرا شد و طی سال های بعد به تدریج گسترش یافت. این برنامه شامل تحرک در کتابخانه های شهرداری و مراکز اطلاعات سابق و ایجاد کتابخانه های جدید است. در سال 1984، در حدود 57 واحد کوچک راه اندازی شد. اداره خدمات کتابخانه ای، آموزش فنی کارکنان را تضمین می کند. علاوه بر این حدود 300 کتابخانه کوچک در سراسر کشور فعال هستند. اینها کتابخانه های مدارسی هستند که بودجه آنها از تعاونی های مدرسه یا سرمایه های خصوصی و یا کتابخانه های شرکت ها و انجمن ها تأمین می شود. تعداد مجموعه های این کتابخانه ها متفاوت و بین 1000 تا 6000 جلد است.
کتابخانه های تخصصی. کتابخانه فرهنگستان مالاگاسی[3] ، در تاناناریو، در 1905 تأسیس شد و در حوزه های زبان، ادبیات، هنر، علوم اجتماعی و سیاسی، و علوم پایه و کاربردی کتابخانه ای تخصصی محسوب می شود. این کتابخانه در اواسط دهه 1980 دارای 000, 33 اثر بوده و 30 نشریه ادواری دریافت می کرد. این کتابخانه مواد خود را با دیگر نظام های کتابخانه ای مبادله می کند.
مؤسسات تحقیقاتی مانند مرکز ملی تحقیقات اقیانوس شناسی، مرکز ملی تحقیقات دارویی، و مرکز ملی تحقیقات کاربردی در توسعه روستایی مطالعات و گزارش ها و نیز نتایج تحقیقات خود را به این کتابخانه ارائه می کنند.
وزارتخانه ها و ادارات نظیر آموزش، کشاورزی، اطلاعات، بهداشت، دادگستری، صنعت، اقتصاد، ارتباطات، امور عمومی، برنامه ریزی توسعه، و دفاع نیز هر یک دارای کتابخانه تخصصی هستند که اغلب بین 2000 تا 7000 نسخه در اختیار دارند.
حرفه کتابداری. مرکز کتاب مالاگاسی در تاناناریو انجمنی است که در 1971 توسط چند کتابدار ایجاد شد و به نشر و اشاعه آثاری پرداخت که به گسترش و تشویق کتابخوانی گرایش داشتند. اتخاذ سیاست هایی مبنی بر گسترش کتابخوانی در مقیاس ملی و انجام خدمت به عنوان یک مرکز اطلاع رسانی برای نویسندگان از دیگر فعالیت های آن است.
انجمن آرشیوداران، کتابداران، متخصصان اسناد، و موسیقی شناسان[4] در سپتامبر سال 1976 شکل گرفت.
ژولیئت رتسیماندراوا[5] ( WELIS )
ترجمه زهرا اباذری
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -