در لری بروجردی �لیج� است. دَسِم لیجهَ برابرِ دستم لیزه است.
در لری به معنی پناه گرفتن و سرپناه. مانند "شولیز" که به معنی آرامش و پناه شبانه است.
زبان لری زبانیست که کمترین دگرگونی را در گذشته تا اکنون داشته به لری میگویم لیزم ره ( رفت ) یعنی سر خوردم. . . یا شِولیز . یعنی اسکان امن شبانه. محل اتراق لیز یعنی محل امن و ارامش