لکه

لَکه با فتحه روی ل، در گویش دشتی به معنی پارچه

انچرا ک همه لکهایه یک ب یک دارن لکها همه را یکجا دارن

لک یعنی افتادن رنگی یا تکه ای یا شخصیتی یا نسبتی بروی دامانی پاک و منزه را لک میگویند مثل افتادن رنگ سیاه بر دامانی سفید مثل شخصی ناقابل بر عده ای قابل مثل تیکه ای از خاک بروی سرزمینی مثل قسمتی نامشروع و بدبو و رنگی برویه زمینی پاکو منزه

لُکّه:قسمی حرکت اسب میان یورتمه وقدم. یورتمه. نوعی از
راه رفتن اسب است که به آن دو ضرب می گویند؛ در این حالت دست و پای مخالف اسب با هم به زمین می آید. ترتیب آن به این صورت است: دست چپ با پای راست و بعد دست راست با پای چپ. درگویش گوغر به لُکه� سِکُل� می گویندکه حیوان طوری ناهموار می رود که سوار ناوارد بر زمین می افتد.
... [مشاهده متن کامل]

لکه: در معنی هایی 1 - نقطه، خال 2 - بیماری پوستی که در آن توده ای کوچک به شکل خال در روی پوست باشد 3 - قطره 4 - گردو خاکی که به سطحی نشسته باشد 5 - اشغال ، آلودگی ، چرک

لُکَّه/ l�k"kă : ناهموار راه پیمودن.
زبانزد:
در لُکَّه رفتن بنواخت اسب ها،
کلیدر
محمود دولت آبادی

یورتمه رفتن

لکه: ( blotch ) ) [امراض نباتی]قسمت های نسبتاً وسیع ونامنظم تغییر رنگ یافته یا مرده روی اندام های نبات

در گویش زبان بختیاری واژه لِکِه ( Lakah ) = یعنی پارچه کهنه است. ضمنآ به فتحه ، ضمه،
کسره لغت هم باید دقت کرد.