بعضی دوستان گفتند لفظ واژه ای فارسی است. لطفا از این سخنان نابخردگونه پرهیز کنید، که شباهات زیادی با پانتورک ها نادان پیدا کردید،
لفظ در زبان عربی به معنای انداختن یا پرتاب کردن است که بدین معنا امروزینش درآمده است.
... [مشاهده متن کامل]
ولی اگر واژه لَبْز را پیشنهادی برای برابر این واژه عربی بپنداریم، واژه ای رسا و شیوا است که میتواند معنای لفظ را برساند.
سَروب
سلیم
لفظ: گونه
ورتش لبز ( لپز ) به لفز مانند آب تابه به آفتابه و دبتر به دفتر است، که آب و دب با ریخت آپ و دپ هم به کار میرفته اند مانند لب و لپ
لفظ معرب شده لپز پارسی
کلام
این واژه کامل ایرانی است
لبز = لب ( لپ، دهان ) ز ( پسوند نامساز )
در کل به چم چیزی که از دهان برون میاد یا بر لب جاری میشود
برابر پارسی: واجک
این واژه عربی است و پارسی آن اینهاست:
سِپن sepn ( پشتو )
اوخت uxt ( اوستایی: اوختی )
وِشیس veshis ( کردی: وشه یی )