لبنان

نخستین نشانه های تمدن در لبنان مربوط به ۷۰۰۰ سال پیش است، این کشور خاستگاه فنیقی ها ( ۱۵۵۰–۵۳۹ ق. م ) و پادشاهی آن هاست. در سال ۶۴ ق. م لبنان زیر سلطه امپراتوری روم قرار گرفت و بعداً به یکی از مراکز عمده مسیحیت تبدیل شد. سنت رهبانی رایج در منطقه جبل لبنان به بنیان گذاری کلیسای مارونی انجامید. در دوران اسلامی و پس از فتح این سرزمین به دست اعراب مسلمان، مارونی ها دین و هویت فرهنگی خود را حفظ کردند. سپس و با پایه گذاری مذهب دروزی این مذهب در سراسر کشور رایج شد ولی در دوران جنگ های صلیبی مارونی ها در ارتباط با کلیسای کاتولیک و امپراتوری روم هویت خود را بازسازی کردند.
بین سال های ۱۵۱۶ تا ۱۹۱۸ این منطقه زیر سلطه امپراتوری عثمانی قرار گرفت. با فروپاشی امپراتوری عثمانی بعد از جنگ جهانی اول، فرانسه این منطقه را به ۵ جزء کوچک تر تقسیم کرد که یکی از این اجزا لبنان بود، نظامی که تا سال ۱۹۴۳ و اعلام استقلال لبنان برقرار بود. لبنان هم اکنون دارای یک نظام تقسیم قدرت خاص بر اساس جوامع دینی است.
بشاره الخوری ( نخستین رئیس جمهور لبنان ) ، ریاض الصلح ( نخستین نخست وزیر ) ، مجید ارسلان ( نخستین وزیر دفاع ) بنیان گذاران جمهوری لبنان و قهرمانان ملی این کشورند که نهضت استقلال لبنان را تا خروج آخرین نیروهای نظامی خارجی در ۳۱ دسامبر ۱۹۴۶ رهبری کردند.
لبنان کشوری در حال توسعه است و در فهرست کشورها بر اساس شاخص توسعه انسانی در رتبهٔ ۹۲م قرار دارد که یکی از بهترین کشورهای جهان عرب خارج از کشورهای ثروتمند و نفت خیز شورای همکاری خلیج فارس است و همچنین در فهرست کشورها بر پایه سرانه درآمد ناخالص ملی جزء کشورهای متوسط رو به بالا محسوب می شود. بااین حال بحران نقدینگی لبنان و دیگر رویدادها فقر، بیکاری، بی ثباتی سیاسی، و بی ثباتی قیمت ارز در این کشور را گسترش داده است. فرهنگ لبنانی، با وجود کوچکی نسبی این کشور، در خاورمیانه و سراسر جهان شناخته شده است. لبنان از اعضای بنیانگذار سازمان ملل متحد و همچنین عضو اتحادیه کشورهای عرب، جنبش عدم تعهد، سازمان همکاری اسلامی، وسازمان بین المللی فرانکفونی است.