لاکی

در قدیم اعتقاد داشتند قرمز رنگ آتش است. رنگی پر انرژی که شادی ، خوشبختی ، شور و شوق ، شجاعت ، قدرت ، ایمان و پویایی را به ارمغان می آورد. و از این جهت بود که فرش قرمز لاکی را بیشتر می پسندیدند و در خانه ها از آن استفاده می کردند.

است ( اوایـل قرن دهم هجری قمـری ) ، و اوج شکوفایی این هنـر به دوره قاجار برمی گردد. مراکز اصلی تولید آثار لاکی تابع مرکز حکومت و محلی استقرار کتابخانه ی سلطنتی بوده، اما در دوره ی قاجـار قطعا بیش ترین سهم در شیراز، اصفهان و تهران بوده است. طرح های آثار لاک یاز گل و پرنـده، نقـوش تزئینی، مجالس بزمی و تصویر داستـان های عاشقـانه، مجالس شکار و صحنـه های رزم و منـاظر فرنگی تشکیل شده است. در ابتدای ورود این هنر ـ صنعت به ایران، عمده ی مصارف آن بـرای تهیه ی جلد کتـاب بوده است، اما بـا رونق گرفتن قلمدان سازی، به تدریج خلق آثـار لاکی بر روی اشیا نیز رواج یافت.