لاهیجان

دربارهٔ وجه تسمیهٔ «لاهیجان»، نظریات مختلفی وجود دارد.
عده ای معتقداند این نام ریشه در ویژگی اقتصادی این شهر دارد. به گونه ای که واژهٔ لاهیجان عربی شدهٔ لاهیگان است و لاهیگان مرکب است از لاهیگ +ان ( لاهیگ = بافتنی و ان = پسوند مکانی ) و به معنی مکان یا شهر بافندگان یا نساجان یا ابریشم بافان است. در تجزیه ای دیگر، لاه در پهلوی ( پارتی ) به معنای ابریشم است و در برهان قاطع به معنای پارچهٔ ابریشمی سرخ آمده است و جان پسوند مکان است. در نتیجه لاهیجان به معنای «شهر ابریشم» است. اشپیگل محقق آلمانی در کتاب «حملات روسیان به سواحل کرانه خزر» نام لاهیجان را به معنی «شهر ابریشم» می داند. لاه به معنی ابریشم است و یج و ج پسوند نسبت است مانند یوشی و یوشیج یا لار و لاریج. در نتیجه لاهیج به معنی ابریشمی است و ان پسوند مکان. در نتیجه لاهیجان به معنی مکان ابریشمی است.
این شهر در گذشته در دورانی از استیلای اعراب و سیطرهٔ خلافت دارالاماره یا دارالامان هم نام گذاری شده بوده که به تدریج بار دیگر نام ایرانی خود را بازیافته، نخست لاهیجان المبارک و سپس لاهیجان خوانده شده است.
شهر لاهیجان در قرون سوم تا پنجم هجری قمری در محل روستای فعلی چفل، در میانهٔ راه امروزی بازکیاگوراب به سیاهکل قرار داشت و از قرن پنجم کم کم به محل امروزی انتقال یافت و از ابتدای قرن ششم هجری تبدیل به مرکز حکومت سادات مویدی شد و سپس ناصروندان بر آن چیره شدند. از قرن هشتم، سادات کیایی حکومت خود بر لاهیجان را آغاز کردند و دوران شکوه لاهیجان دوران حکومت کیاییان است.

و تپه ماهورهای آن را بوته های�چای�پوشانده است. لاهیجان در شرق�سپیدرود �و در ارتفاع ۹۴ متری قرار دارد. این شهر در سال ۲۰۱۷ با ۱۰۱٬۰۷۳ نفر جمعیت سومین شهر پرجمعیت گیلان ( پس از�رشت�و�انزلی ) است. همچنین لاهیجان زمانی شهر اصلی و مرکز اداری ( دارالملک ) کل ایالت و پایتخت تاریخی�بیه پیش�بود. شهر لاهیجان به عروس گیلان مشهور است.

بزرگترین منطقه تولید چای خاور میانه است. هر چند هکتارها باغ چای نابود شده . وقیمت برگ سبز چای هر کیلو 3000هزارتومان که در مقایسه بامحصولات دیگر نظیر پسته وخرما بسیار ناچیز است. ودرعصر صفویه تولید ابریشم لاهیجان از تمامی کشورهای دنیا حتی فرانسه وژاپن بیشتر بود. اما متاسفانه امروزه بندرت وتعداد کمی به تولید ابریشم مشغولند بطوری که در عمل ومقایسه ان با حدود 30الی40 سال قبل در حد صفر است. بطور کلی دست های پیدا وپنهان باعث شده محصولات کشاورزی گیلان قیمت ناچیز داشته مانند چای، برنج که با زحمت زیاد تولید شده درمقایسه با برخی محصولات نظیر پسته، یعنی یک کشاورز گیلانی می بایست حدود10کیلو برنج و100 کیلو برگ سبز چای بفروشد تا بتواند. یک کیلو پسته بخرد. ویا یک اسباب بازی 200گرمی پلاستیکی وقتی 50هزارتومان است ایامحصول او ارزشی دارد. به همین دلیل تعداد زیادی از روستاییان زمین های کشاورزی رافروخته، سود جویان با تغییر کاربری باعث نابودی ان شده . عده ای درسال های حدود 75الی80 توطئه شوم خورد را که درسر پرورانده بودند قصد عملی کردن آنرا داشته که گیلان عزیز که کوچکترین استان بوده تجزیه کرده وآنرا به دوقسمت غربی وشرق ( شرقی با مرکزیت لاهیجان ) تقسیم کنند!!! درحالی که استان های نظیر اصفهان وفارس، کرمان، و. . . درحدود 10برابر گیلانند. واولین کسانی که با این طرح شوم ومنحوس مخالفت کردند. خود مردم غیرت مند وفهیم لاهیجان بودند. لاهیجان شهری زیبا با مردمانی با فرهنگ، غیرت مند، متمدن، با پیشینه تاریخی کهن، . . . با زبان شیرین گیلکی صحبت می کنند. ودر پایان دریای کاسبین. همیشه کاسبین. مرسی.