قی

هراش

قَی به معنی پا ( در گویش خاوری )

در اصطلاح طب سنتی هر گونه خروجاز بدن را قی می نامند
استفراق و حجامت . فصد . عرق . ادرار . مدفوع . آروغ. و . . .

در گویش دری افغانستان
قی علاوه بر استفراغ به معنای لنگ و در بعضی مناطق به دست نیز اطلاق می گردد ،
قی کشال= کسی را روی زمین کشیدن
قی گیرک = پارچه زیر چانه اطفال شیرخواره را گویند.
قی لوله = تنبل ، کسی که در خوابی اندک فرو رفته باشد

در پارسی " هراش " در نسک : فرهنگ برابرهای پارسی واژگان بیگانه از ابوالقاسم پرتو .
هراشیدن = قی کردن

قی در زبان لری شمال خوزستان به معنی جنگ ودر گیری است .