قشربندی

جامعه شناسان بر مبنای این که برای کدام یک از مزایای اجتماعی اهمیت بیشتری قائل اند؛ قشربندی های متعددی انجام داده اند. برخی مهم ترین مزیت را ثروت دانسته اند و باورمندند که قدرت و منزلت دو مزیت فرعی اند که از ثروت ناشی می شوند.
کارل مارکس از جامعه شناسانی است که برای نخستین بار نظریه قشربندی را با تمرکز بر ثروت مطرح کرد.
ماکس وبر از جامعه شناسان مخالف قشربندی بر اساس ثروت بود و قشربندی بر مبنای هرکدام از مزایا را جدا و مستقل می دانست. این نظریه ماکس وبر به نظریه قشربندی سه گانه مشهور شد.
در جوامعِ ابتدایی ممکن است این تقسیمات بر پایهٔ سن و جنسیت باشد، یعنی سالخوردگان از جوان ترها و مردان از زنان قدرت و منزلتِ بیشتری داشته باشند. �سن� نیز همچنان از عواملِ قشربندی محسوب می شود. به این معنا که جوانان و سالخوردگان نسبت به گروهِ سنیِ میان سال قدرتِ کمتری دارند.
جامعه شناسان می گویند در جوامعِ صنعتیِ امروز مثلاً بریتانیا قشربندیِ اولیه بر پایهٔ طبقه اجتماعی است.
با این وجود، فمینیستها باورمندند نظامِ جنس / جنسیت نیز از شکل های اصلیِ قشربندی است، به این معنا که مردان نسبت به زنان از قدرت و منزلتِ بیشتری برخوردارند.
تفاوت های نژادی نیز مبنای مهمی در نظام قشربندی است. مثلاً سیاه پوستان نسبت به سفیدپوستان قدرت و منزلتِ کمتری دارند.
تقسیمِ میانِ جهانِ اول ( کشورهای غربی ) و جهانِ سوم نیز گویای رابطهٔ استثماری است و یکی از اصولِ قشربندی را تشکیل می دهد
Population with similar characteristics in a society
Social stratification refers to a society's categorization of its people into groups based on socioeconomic factors like wealth, income, race, education, ethnicity, gender, occupation, social status, or derived power ( social and political ) . As such, stratification is the relative social position of persons within a social group, category, geographic region, or social unit.