قسمت

واژه �قسمت� در زبان فارسی به معنای �بخش�، �سهم�، �بخشش� و �تقدیر� به کار می رود. برای بررسی ریشه های باستانی این واژه، می توان به زبان های اوستایی، پهلوی و سانسکریت نگاهی انداخت.
- - -
1. اوستایی
در زبان اوستایی، واژه هایی مانند fraša یا fraška به معنای �بخش�، �سهم� و �تقدیر� وجود دارند. همچنین، واژه kʰar در اوستایی به معنای �قسمت�، �سهم� و �نصیب� آمده است. این واژه ها با ریشه هندواروپایی *kʰer - به معنای �سهم دادن� مرتبط هستند.
> منبع: Darmesteter, J. The Zend Avesta, Paris, 1880.
- - -
2. پهلوی
زبان پهلوی، که زبان ایرانی باستان در دوران ساسانیان بود، از زبان اوستایی مشتق شده و تغییرات واجی داشته است. در پهلوی، واژه frakht به معنای �تقسیم کردن� و �بخشیدن� وجود دارد. این واژه با معنای �بخش� و �قسمت� در فارسی ارتباط دارد.
> منبع: MacKenzie, D. N. A Concise Pahlavi Dictionary, Oxford, 1971.
- - -
3. سانسکریت
در زبان سانسکریت، واژه bhāga به معنای �سهم�، �قسمت� و �بخشش� وجود دارد. این واژه با ریشه هندواروپایی *bʰag - به معنای �سهم دادن� مرتبط است. همچنین، واژه kṣatra در سانسکریت به معنای �قدرت�، �حوزه� و �قلمرو� آمده است که با ریشه هندواروپایی *kʰer - مرتبط است.
> منبع: Monier - Williams, M. A Sanskrit - English Dictionary, Oxford, 1899.
- - -
4. جمع بندی
با توجه به بررسی های انجام شده، واژه �قسمت� در زبان فارسی از ریشه های باستانی زبان های اوستایی، پهلوی و سانسکریت نشأت گرفته است. این واژه ها با ریشه های هندواروپایی مشترک، مفاهیمی مانند �بخش�، �سهم� و �تقدیر� را منتقل کرده اند.
- - -
منابع معتبر کتابی
1. Darmesteter, J. The Zend Avesta. Paris: 1880.
2. MacKenzie, D. N. A Concise Pahlavi Dictionary. Oxford: 1971.
3. Monier - Williams, M. A Sanskrit - English Dictionary. Oxford: 1899.
4. Skj�rv�, P. An Introduction to the Avesta. Harvard University, 2000.
5. Windfuhr, Gernot. The Iranian Languages. Routledge, 2009.
- - -

شیک یا زیبا و نیکو از دیدگاه خردمندان گمنام ایرانی در اعصار دور دست تاریخ باستان به دوران طلائی عشق و زندگی افراد انسانی ( منجمله نباتی و حیوانی ) در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی، سلامتی و صلح و صفا، لذت و شادی و بازی و آزادی، برابری یا مساوات، عدالت و اخلاق نیکو، توانائی و دانائی و هنرمندی و هوشمندی و دانش کامل با کمیت و کیفیت بهشت برین قبل از آغاز سفر دایره وار هستی و وجود، اطلاق میگردیده. امروز میتوانیم با اطمینان و یقین بدانیم ( مشروط بر اینکه بخواهیم ) که انسان دارای سه نوع سرنوشت میباشد؛ یکی دنیوی و دیگری برزخی و سومی همان سرنوشت اولیه در پایان سفر . عشق و زندگی برزخی روئیای میباشند و خواهند بود با کمیت و کیفیت بهشت برین بموازات خواب سنگین، ژرف و شیرین نفوس مجرد یعنی من های افراد انسانی ( منجمله نباتی و حیوانی ) در نفس مجرد یا منِ واحد و بیکران خدای حقیقی و واقعی ( یعنی خدای علمی یا خدا از دیدگاه علمی و نه خدای لفظی، کلمه ای، واژه ای، مفهومی و ایده ای با نام های گوناگون در زبان های مختلف انسانی که فقط در زبان و خط و قوای ادراکی فهم و عقل ناقص و محدود انسانی از موجودیت برخوردار ست و در خارج از آنها هیچگونه مصداق و مثال بیرونی ندارد، از دیدگاه اسطوره و افسانه و حماسه، آئین و دین و مذهب و فرقه و ایدئولوژی، الهیات و فلسفه و عرفان دینی و آتئیسم ) در طی حالت برزخ به کمک حواس، احساسات، غرائز، افکار، خیالات، تصورات و خاطرات روشن و قوای ادراکی فهم و عقل بیکران وی ( و نه به کمک حواس و غرایز و فهم و عقل انفرادی که در لحظه ی مرگ کالبد تثلیثی مادی روانی روحی در بستر امن و ساکن و پیوسته و فراگیر زندگی بخش جان بطور کامل مختل میگردند و از کار میفتند ) تا لحظه ی بسته شدن مجدد نطفه در رحم مادر و بیداری و تولد دوباره در همین دنیا در مداری برتر و نه تا وقت رسیدن به معاد و برپائی قیامت کبری و فصل برداشت محصول در آخرت. عشق و زندگی رویایی - برزخی بطور مطلق مستقل از کلیه پندارها، گفتار ها، کردار ها یا اعمال نیک و بد دنیوی و بدون کوچکترین تبعیض و استثنائی بین افراد انسانی صورت می پذیرند. تصویر کلی و جزئیاتی چارچوب و محتوای سرنوشت های اولی و آخری یا مبدئی و معادی ( که هردو یکی خواهند بود ) و سرنوشت برزخی یک بار برای جاودانگی در خاطره مطلق و بیکران خدای حقیقی و واقعی طوری ثبت و ضبط گردیده که هرگز هیچگونه خلل و لرزشی در آنها ایجاد نخواهد شد و انسان هیچگاه تمیتواند در آنها دخل و تصرف نماید و یا روی آنها تاثیرات مثبت یا منفی بگذارد . انسان فقط در طول زندگی کوتاه مدت دنیوی خود از اختیار، اراده و خواست آزاد برخوردار است که در لحظه ی مرگ بطور کامل از وی سلب میگردند. انسان میتواند به کمک اختیار و خواست آزاد، زندگی دنیوی خودرا به بهشت یا جهنم تبدیل نماید، اما هرگز نمیتواند کوچک ترین تاثیری روی دو سرنوشت برزخی و اخروی خود بگذارد، زیرا در طی جاری شدن آن دو سرنوشت دارای هیچگونه اختیار و خواست آزاد از خود نخواهد بود. لذا تبلیغات و ترویجات آئینی و دینی در مورد انباشتن یا پر کردن و بستن کوله پشتی راه آخرت یک خیال اوهامی، کاذب و فریبنده بیش نبوده و نمی باشد. شاید مفید و ثمر بخش و راه گشا باشد بدانیم که وعده های بهشت و جهنم از طرف خدای حقیقی و واقعی و به امر و خواست وی به انسان داده نشده اند بلکه از طرف بنیانگذاران آئین ها و ادیان و مخترعین یوغ های سنگین و سبک شرایع آئینی و دینی به عنوان دو ضمانت نامه سفت و سخت اجرائی در دفاع جانبازانه از آئین و دین و حفظ یوغ شریعت بر دوش پیروان در عمل، با هدف و قصد و نیت و انگیزه باطنی و آرزوی پنهانی زنده نگه داشتن نام و نشان و اثر خود پس از مرگ بطور جاودانه در ذهن و زبان و خط و خاطره انسان بخصوص پیروان و به ویژه در حافظه تاریخ. همچنین مفید خواهد بود بدانیم که تقسیم افراد انسانی در جوامع مختلف بشری به دو جبهه یا جناح بزرگ؛ یکی موئمنین و ثواب کاران و راست گویان و دیگری کفار و گناه کاران و دروغ گویان از طرف خدای حقیقی و واقعی و به امر و خواست وی صورت نگرفته، به این معنا که این تقسیم بندی خدائی - طبیعی نمیباشد بلکه بشری - مصنوعی، یعنی بنیانگذاران آئین ها و ادیان و مخترعین یوغ های سنگین و سبک شرایع آئینی و دینی، طرفداران، موافین و پیروان کلام ها یا محصولات افکار و خیالات و تصورات اوهامی خودرا موئمن و صوابکار و بهشتی نامیده و مخالفین را کافر و گناهکار و جهنمی. خدای حقیقی و واقعی گناهان آنان را هم مثل بقیه خواهد بخشید.

• منوچهر وثوق
• نیلوفر
• تقی ظهوری
• هوشنگ بهشتی
• نرسی کرکیا
• جمشید هاشم پور
• لادن

. . .
تقسیم
أقسام
قِسم
قِسمة
قَسَم
مَقسَم
مُقسِم
مَقسَم
مقاسم
مقسوم له /علیه
استقسام
. . .
هَلْ فی‏ ذلِکَ قَسَمٌ لِذی حِجْرٍ
فَالْمُقَسِّماتِ أَمْراً
وَ إِذا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُولُوا الْقُرْبی‏ وَ الْیَتامی‏ وَ الْمَساکینُ فَارْزُقُوهُمْ مِنْهُ وَ قُولُوا لَهُمْ قَوْلاًمَعْرُوفاً
وَ أَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلامِ
. . .