قریش

نسب این قبیله به قریش بن کنانه بن خزیمه بن مدرکه بن الیاس بن مُضَر بن نزار بن مَعَد بن عدنان که جد قبائل عدنانی است می رسد. در اینکه قریش لقب چه کسی است در بین مورخان اختلاف وجود دارد. برخی آن را لقب نضر بن کنانه بن خزیمه بن مدرکه بن الیاس بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان می دانند و گروهی آن را لقب فهر بن مالک بن نضر نوه وی می شمارند. اما آنچه مسلم است اینکه نضر یک فرزند بیشتر نداشته که او مالک بوده و او نیز یک فرزند بیشتر نداشته که فهر بوده است؛ لذا در هر حال در منسوبان به قریش اختلافی پدید نخواهد آمد.
طایفه های قبیلهٔ بزرگ قریش مقارن ظهور اسلام را ۲۶ طایفه به شرح زیر دانسته اند:
• بنی هاشم
• بنو مطلب
• بنو حارث
• بنو عبدشمس
• بنی امیه از شاخه های بنی عبدالشمس است.
• بنو نوفل
• بنو حارث بن فهر
• بنو اسد
• بنی عبدالدار
• بنی زهره
• بنو تَیم بن مُرَه
• بنو مخزوم
• بنی یقظه: همان بنی مخزوم است و یقظه فقط یک فرزند به نام مخزوم داشته است.
• بنی مره
• بنو عدی
• بنو سهم
• بنو جمح
• بنو مالک
• بنی معیط: از شاخه های بنی عبدالشمس است.
• بنو نزار
• بنو سامه: در نسبت داشتن آن ها به قریش اکثر مورخین مشکوکند و در حوالی ظهور اسلام نیز خود قریش آن ها را از قریش محسوب نمی کردند.
• بنی ادرم
• بنو محارب
• بنو حارث بن عبدالله
• بنو خزیمه کنانه
• بنو بنانه
• بنی احک

13 ) رعد
14 ) ابراهیم
15 ) حِجر
16 ) نحل
17 ) اِسراء ( بنی اسرائیل )
18 ) کهف
19 ) مریم
20 ) طه
21 ) انبیاء
22 ) حج
23 ) مؤمنون
24 ) نور
25 ) فرقان
26 ) شعراء
27 ) نمل
28 ) قصص
29 ) عنکبوت
30 ) روم
31 ) لقمان
32 ) سجدة
33 ) احزاب
34 ) سبأ
35 ) فاطر
36 ) یس
37 ) صافات
38 ) ص
39 ) زمر
40 ) غافر
41 ) فصّلت
42 ) شوری
43 ) زخرف
44 ) دخان
45 ) جاثیه
46 ) احقاف
47 ) محمد
48 ) فتح
49 ) حجرات
50 ) ق
51 ) ذاریات
52 ) طور
53 ) نجم
54 ) قمر
55 ) الرحمن
56 ) واقعه
57 ) حدید
58 ) مجادله
59 ) حشر
60 ) ممتحنه
61 ) صف
62 ) جمعه
63 ) منافقون
64 ) تغابن
65 ) طلاق
66 ) تحریم
67 ) مُلک
68 ) قلم
69 ) حاقه
70 ) معارج
71 ) نوح
72 ) جن
73 ) مزّمّل
74 ) مدثر
75 ) قیامه
76 ) انسان
77 ) مرسلات
78 ) نبأ
79 ) نازعات
80 ) عبس
81 ) تکویر
82 ) انفطار
83 ) مطففین
84 ) انشقاق
85 ) بروج
86 ) طارق
87 ) اعلی
88 ) غاشیه
89 ) فجر
90 ) بلد
91 ) شمس
92 ) لیل
93 ) ضحی
94 ) شرح
95 ) تین
96 ) علق
97 ) قدر
98 ) بینه
99 ) زلزله ( زلزال )
100 ) عادیات
101 ) قارعه
102 ) تکاثر
103 ) عصر
104 ) همزه
105 ) فیل
106 ) قریش
107 ) ماعون
108 ) کوثر
109 ) کافرون
110 ) نصر
111 ) مسد
112 ) اخلاص ( توحید )
113 ) فلق
114 ) ناس

نام Mekka به زبان فارسی سومری و به زبان نیاکان آبراهام و خود وی با تلفظ و معنای زیر بوده است : Me با تلفظ مِ به معنی من و k با تلفظ کِ مخفف که و ka با تلفظ کا مخفف کاه. به معنای " من که کاه هستم " . که نشانه تواضع و فروتنی و ناچیز بودن آن محله و ساکنین آن در مقایسه با گستردگی و پهناوری جهان و عظمت آفریدگار جهان بوده است. شاید آبراهام ( ابراهیم ) بخوبی با این ضرب المثل آشنایی داشته بوده باشد که خداوند متعال اگر بخواهد و اراده نماید می تواند از یک برگه ناچیز کاه یک کوه عظیم بسازد. امروز می دانیم و شاهدیم که آن شهرک که یک روزی توسط آبراهام و به زبان فارسی سومری نام " من که کاه هستم " به یک کوه عظیم طلائی تبدیل شده است و توجه امید و گرایش و جاذبه سر و دل مسلمانان را بسوی خود دوخته است. اما با دست ها و جیب های خالی و پاهای برهنه و شکم های خالی و گرسنه و لب های تشنه و در گیر افزایش تورمی و سرسام آور و بی رویه جمعیت و پوشش های سنگینی از قبیل عمامه و عبا و دستار و مقنعه و چارقد و چادر آنچنان دست و پای قوای ادراکی فهم و عقل مسلمانان را اسیر نموده که اثری از رشد و نمّو و بلوغ آنها محال و غیر ممکن به نظر می رسد.

قومی غیر عرب بودند و علی و محمد برای اینکه به اعراب بفهمانند که افتخار به عرب بودن ناپسنده این حریث رو گفتند و اثبات کردند که خودشون غیرعرب هستند
نبط کوثی جایی بود که مردمانش غیر عرب بودند و از نژاد سومریان بودند ابراهیم پیامبر هم اهل اور بود اور هم نزدیک نبط کوثی میشه