قرنطینه

قوری؛ دارای قَعر و قُوْر و گودی، دارای عمق.
به این مایحتاج زندگی که دارای گودی می باشد قوری گفته می شود به درب آن قُر. مثل اصطلاح قُرُّ و تَپّه که رایج در مکالمات امروزی می باشد.
به مکانهای آبگیر و محل تجمعات و قَریه ها و شهرهایی که در یک دشت دارای گودی ایجاد می شوند تحت عنوان قوریان، قورین، قوریق، قوریه، قوری آباد، قوریجان، قوری چشمه، قوری چاو، قوری گل، قوریون، قوریلتای، قورخانه، قورت دادن، قورمه، قورباغه و. . . گفته می شود.
حتی کلمه قورباغه نیز منشعب از همین مفهوم می باشد. تحت عنوان موجودی که در آبگیر باغ زندگی می کند.
اصطلاح قُوْر نمودن در مسائل نیز یعنی به صورت عمیق به یک مسئله ای پرداختن.
اصطلاح قَریه که تحت عنوان روستا در زمان ما در حال استفاده می باشد منشعب از همین مفهوم می باشد منتها قَر در قریه از مفهوم مَقَرِ گردش و گردیدن انسانها در یک مکان ایجاد گردیده مثل چرخ قرقره یا حتی کلمه ی گاری که از گردیدن و گردش ایجاد شده مرتبط با همین مفاهیم می باشد.
از کلمه ی قُوْر در زوایا و ابعاد مختلف کلمات و مفاهیم ایجاد گردیده است.
البته از نمای ساختمان کلمه ی قور در کلمات دیگری نیز استفاده شده است.
مثل چوغ که به فضای لانه پرنده گفته می شود و به سقف آن چُغ و به کف آن چیغ ( دیگ، قابلمه کف پهن ) و به جوجه گنجشک داخل چوغ، چوغوک گفته می شود. ذات سه حرف ( ُ او ی ) سه حالت از فیزیک کار را ایجاد می کند.

از تمدن می زیسته است نتوانسته درست این واژه را بکار ببرد و بعد که صاحب تمدن شده بنام قرنطینه جا افتاده است