قبل

قبل. [ ق ِ ب َ ] ( ع ق ) نزد. گویند: لی قبل فلان حق ؛ ای عنده. || ( اِ ) طاقت. گویند: ما لی به قبل ؛ ای طاقة. || سرِ نو. استیناف. ( منتهی الارب ) . گویند: لااکلمک الی عشر من ذی قِبَل ؛ یعنی نگویم با تو سخنی در آنچه از سر نو آغاز کنم کلام را یا نگویم با تو سخنی تا ده روز از روزهای آینده. || ( ق ) آشکارا. گویند: رأیته قبلاً؛ ای آشکارا دیدم او را. و از همین معنی است قول خدای تعالی : او یأتیهم العذاب قبلاً ؛ ای عیاناً. و این به دو قرائت خوانده شده است. ( منتهی الارب ) . || ( اِ ) سبب. جهت :
تو زین قبل اگر روی ای جان ِ مرد
ور انده تو زین است انده مدار.
فرخی.
قبل. [ ق ُ ب َ ] ( ع ق ) عیان و آشکار. مقابله. گویند: رأیته قبلاً؛ ای عیاناً ومقابلة. ( منتهی الارب ) . ج ِ قُبلَة. ( ناظم الاطباء ) .
منبع. لغت نامه دهخدا

پناه می ‏آورم به عظمت وجه کریمت، از اینکه ماه رمضان‏ از من سپری شود، یا سپیده این شبم طلوع کند، و از جانب من گناهی یا نتیجه کاری در نزد تو مانده باشد، که مرا بر آن عذاب نمایی.
واژه " قِبَل" به معنی ؛جانب و نزد و پیش؛ می باشد.
وقتی واژه قِبَل به یاء متکلم اضافه شود به معنی " جانب من و پیش من" می باشد.