فیلسوف

ولی امروزه فیلسوف اندیشمند است. فرزانه بیشتر به scholar می خورد.

* صورت: سطح، ظاهر، " مقابل باطن و اعماق هستی "
* مسما: ذات خدا
* جان گویا: روح مجرد، نفس ناطقه، جوهری که از هر جهت دور از ماده باشد،
* فیلسوف غواصیست که در اعماق دریای وجود و هستی و هستی ها سیر و سلوک عارفانه می نماید تا به حقیقت و علل هستی ها با مدد گرفتن از عقل و منطق و استدلال و استنتاج و تحلیل رسیده تا از شاخص قرار دادن هر شناخت از اشیا و موجودات و مخلوقات، در راهی بی پایان و پر جاذبه، خود برونیش را به خود درونی، به وحدت و یگانگی رسانیده تا به مقام حضور جان جانان توفیق حاصل داشته و در جوار آن حضرت منور گشته و از رحمت و آگاهی و مهر و الطاف و نعمات و شراب معنویی و غیر مادیش فیض رحمانی اکتساب داشته و شاکر و شکر گذار از توشه و راه آور د سفر و راهی که او را و مرا بر خود طلبیده و توفیق حاصل داشته . . .
بسیار امید و شکر از لطف و الطاف و رحمت های مادی و معنوی او خدای خوب خوبان و نور جسم و جانمان، آمین، ای خدای عالم ها .

آمده بر خرد باشد. در جهان اسلام کسانی مانند ملاصدرا، پورسینا، فارابی و. . . فیلسوفان مسلمان به شمار می آیند که هر یک نظریه مستقل و جداگانه ای ارائه کرده اند، که نمونه آن نظریه "حرکت جوهری"ملاصدراست. بیشتر کسانی که پس از ملاصدرا آمده اند و متون فلسفی گذشته را درس داده ومی دهند، مدرسان، معلمان ، استادان و شارحان فلسفه سنتی بوده نه فیلسوف و صاحب مکتب و نظریه مستقل فلسفی . گرچه عرف، آنان را فیلسوف می شمرد، ولی حقیقت این است که فرق است میان فیلسوف با مدرس و شارح فلسفه.

<ترویج> که تازی شده و ریشه آن رواج است از رواک پارسی گرفته شده. دانش اندازه سنجی که تازی آن <هندسه> است از هنداچک پارسی گرفته شده. دیوان که از آن مدون و تدوین ساخته شده یک واژه از زبان پهلوی است. برید که در زبان تازی به جای پست بکار می برند [چیزی را که می برند, از جایی به جای دیگر می برند] به زبان انگلیسی delivery از زبان پارسی آمده. کهربا که در زبان تازی به جای الکتریسیته بکار می برند یک دانشی بوده در ایران باستان و امروز در باستان شناسی باتری هایی بدست آمده که از زمان اشکانیان است. دانش Chemistry که در زبان آلمانی به آن Chemie می گویند از کیمیای ایرانی می آید ونکه پاره ایی آنرا واژه تازی می پندارند. ادب که پاره ایی گمان می کنند تازی است و واژه ادبیات از آن گرفته شده ریشه پارسی آن <دکو ودب=""> است و دبیر هم داریم که واژه ایرانی است. ما در باره گذشته خود یاد بود هایی باستانی و نسکهای یونانی و پهلوی داریم ونکه تازیها هیچگونه دست آویز دیگری از گفتار و سخن ( تازی آن حدیث ) ندارند. پاره ایی از واژه های پارسی به زبانهای اروپایی هم آمده مانند Pajamas این همان پا جامه است . جامه یا پوششی که توی پا می کنیم. فرم دگرگون شده. تازیها هم بسیاری از واژه ها را فرمشان را دگرگون کرده و به نام خود نوشته اند !