آبفشان تفرش و میذانی بهمین نام که حکیم نظامی آنرا بعنوان زادگاه خویش در اقبالنامه بیان نموده، ، ، گرچه چون دُرّ در گنجه گمم ولی از قهستان شهر فمم
فَم ( ع اِ ) دهان. ج، أَفْواهٌ، الأَفْمامُ: مَوْضِعُ خُروجِ الکَلامِ، و برای جمع افمام به اعتبار اصل واحدی نیست زیرا اصل فم، فُوه است.
کلمه ی ( أتفوه ) در عبارت زیر از مناجات شعبانیه :
وَ لا یَخْفی عَلَیْکَ اَمْرُمُنْقَلَبی وَ مَثْوایَ وَ ما اُریدُ اَنْ اُبْدِئَ بِهِ مِنْ مَنْطِقی وَ اَتَفَوَّهُ بِهِ مِنْ طَلِبَتی و بر تو پوشیده نیست هیچ امری از امور دنیا و آخرتم ؛ ( و بر تو پوشیده نیست ) آنچه را که می خواهم بر زبان آورم، و ( بر تو پوشیده نیست آنچه را که می خواهم ) به آن دهان بگشایم از خواهشم ( خواسته ام ) .
... [مشاهده متن کامل]