فلق

در مکی یا مدنی بودن سوره، اختلافاتی گزارش شده است. بیشتر منابع این سوره را مدنی دانسته اند و در مقابل گروهی سوره را مکی گزارش کرده اند. از این میان، جابر بن زید، عطا، عکرمه، ابن عباس و ابن عاشور، سوره را مکی گزارش کرده اند و در مقابل، ثعلبی، فخر رازی، ابن کثیر، طباطبایی و طبرسی، سوره را مدنی گزارش کرده اند. به گزارش معرفت، قرآن پژوه شیعه، این سوره بیستمین سوره نازل شده بر محمد است. در خصوص شأن نزول سوره، روایت های مختلفی را گزارش کرده اند. سیوطی، مفسر اهل سنت در درالمنثور به ماجرای سِحر شدن پیامبر اسلام توسط لبید بن اعصم یهودی اشاره دارند. بر اساس این داستان، محمد، گروهی را برای یافتن طلسم که در چاهی انداخته شده بود، فرستاد و پس از آن، سوره فلق نازل شد. روایات دیگری در منابع شیعه و سنی نزول این سوره را برای حفظ محمد از گزندها یا حفظ او از دشمنی از طایفه جن دانسته اند.
تفاسیر اسلامی در معنا کردن کلماتی از سوره، دچار اختلاف شده اند از جمله کلمه «فلق» که به معنای صبح یا شکاف بسیار وسیع به کار برده شده است. به گزارش منابع مختلف، فلق نام یکی از چاه ها، درب ها، کوه ها، درخت ها یا دره ای از جهنم است که جهنمیان از عذاب و سختی آن، به دنبال پناهگاه هستند. کلمه «شر» در سوره، بیانگر هرگونه شر می باشد و اعم از موجودات زنده و غیر زنده خواهد بود. بنابر روایتی از ابن عباس، شیطان به جهت شر مطلق بودن، مصداق بارز کلمه شر در آیه «شر ما خلق» است. غاسق دیگر لغتی است که در سوره مورد اختلاف قرار گرفته و در این خصوص دو معنای شب و ظلمت و تاریکی مطرح شده است. از جمله اخلافات دیگری که در سوره مورد اشاره قرار گرفته است، روایاتی از ابن مسعود، صحابه محمد، است که بر اساس آن، دو سوره فلق و ناس، جزئی از قرآن نبوده اند و تنها از جانب جبرئیل برای محمد نازل شده اند. اما اجماع نظر اصحاب و عالمان مسلمان آن است که این سوره جزو قرآن می باشد.
بر اساس روایات اسلامی، خواندن، نگهداری، حفظ و تعویذ دو سوره فلق و ناس ( که به اختصار معوذتین خوانده می شوند ) مورد تأکید پیامبر اسلام بوده است و وی شخصاً، به قرائت و تعویذ این دو سوره، اهتمام داشته است. بر اساس این روایات، خواندن این دو سوره برای دفع ضررهای مختلف توصیه شده است. خواندن این دو سوره در نمازها، سبب قبول نماز و قرائت این دو سوره، اجری همچون ثواب قرائت تمام کتب آسمانی را دارد.

احتمال زیاد علت اینکه در قرآن حرف ل در کلمه فلق برای آن لحظه و زمان خاص استفاده گردیده به خاطر تلفیق و آمیخته بودن روز و شب باهمدیگر در سپیده صبح می باشد.
و به لحاظ بار معنای انطباقی، مرتبط با کلماتی از قبیل؛ فلق فرق، فلوق فروغ، تفلیق تفریق، فلیق فریق، فرقه فراق فراقت، و حتی کلمه آفریقا به مفهوم از هم تفریق شده و از هم دور شده و جدا شده می باشد.
و اگر از زاویه جابجایی دو حرف اول جهت ایجاد تضاد مفهومی با انطباق ریشه ای در کلمات، کلمه ی فلق را لفق بخونیم به کلمه تلفیق و تلاقی و ترفیق و رفق و رفاقت، ارفاق به مفهوم به هم نزدیک شدن خواهیم رسید.
و به لحاظ بار معنای موازی و غیر ریشه ای، مرتبط با کلماتی از قبیل؛ بامداد، پگاه، سپیده دم، سحر، شفق، صبح، صبحگاه، صبحگاهان، فجر، شکافتگی می باشد.

. . .
فالق الحب . . : یخرج منه النبات الأخصر بأعحوبة
عملیات" فتوسنتز کلروفیل"را هنوز دقیقآٌ دانشمندان نتوانستند کشف کنند وراز باقی ماند وشبیه سازی شکست خورد.
بطور معجزه آسا.
. . .
لبن فُلاق: أصبح جبناً
کلّمنی من شقِّ فَیه: خرج من فَمهِ کلام عجیب
فلغ رأسه ( لیس فلق ) :: شدخهُ
. . .
شرح مفصل نیاز دارد
. . .

13 ) رعد
14 ) ابراهیم
15 ) حِجر
16 ) نحل
17 ) اِسراء ( بنی اسرائیل )
18 ) کهف
19 ) مریم
20 ) طه
21 ) انبیاء
22 ) حج
23 ) مؤمنون
24 ) نور
25 ) فرقان
26 ) شعراء
27 ) نمل
28 ) قصص
29 ) عنکبوت
30 ) روم
31 ) لقمان
32 ) سجدة
33 ) احزاب
34 ) سبأ
35 ) فاطر
36 ) یس
37 ) صافات
38 ) ص
39 ) زمر
40 ) غافر
41 ) فصّلت
42 ) شوری
43 ) زخرف
44 ) دخان
45 ) جاثیه
46 ) احقاف
47 ) محمد
48 ) فتح
49 ) حجرات
50 ) ق
51 ) ذاریات
52 ) طور
53 ) نجم
54 ) قمر
55 ) الرحمن
56 ) واقعه
57 ) حدید
58 ) مجادله
59 ) حشر
60 ) ممتحنه
61 ) صف
62 ) جمعه
63 ) منافقون
64 ) تغابن
65 ) طلاق
66 ) تحریم
67 ) مُلک
68 ) قلم
69 ) حاقه
70 ) معارج
71 ) نوح
72 ) جن
73 ) مزّمّل
74 ) مدثر
75 ) قیامه
76 ) انسان
77 ) مرسلات
78 ) نبأ
79 ) نازعات
80 ) عبس
81 ) تکویر
82 ) انفطار
83 ) مطففین
84 ) انشقاق
85 ) بروج
86 ) طارق
87 ) اعلی
88 ) غاشیه
89 ) فجر
90 ) بلد
91 ) شمس
92 ) لیل
93 ) ضحی
94 ) شرح
95 ) تین
96 ) علق
97 ) قدر
98 ) بینه
99 ) زلزله ( زلزال )
100 ) عادیات
101 ) قارعه
102 ) تکاثر
103 ) عصر
104 ) همزه
105 ) فیل
106 ) قریش
107 ) ماعون
108 ) کوثر
109 ) کافرون
110 ) نصر
111 ) مسد
112 ) اخلاص ( توحید )
113 ) فلق
114 ) ناس