فلزکاری، فلزگری، فن استخراج و ذوب فلزات، فلزسازی
فلزکاری
مترادف ها
پیشنهاد کاربران
فلزکاری فرایند کار کردن با فلز برای ساخت یا مونتاژ محصولات فلزی است. فلزکاری بخش بزرگ از علوم و تمدن امروزهٔ بشریت است. این علم مطالعه خاصیت های تمامی فلزات را دربر می گیرد. این صنعت به دو بخش تقسیم گردیده است. اول جدا و خالص ساختن از سایر عناصر و دوم شکل دادن پس از ذوب. هم اکنون بیش از ( ۷۰ ) درصد فلزات مورد نیاز از سنگ های فلزخیز استخراج شده و پس از پروسه جداسازی در صنایع گوناگون به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. اکثر فلزات به شکل ترکیب شیمیایی یا مخلوط می باشند. مثلاً مس و آهن در ۲۵۰ نوع سنگ پیدا می شوند، از این میان شماری از کانی ها از اهمیتی ویزه برخوردارند، زیرا فراوانترین کانی اصلی مس می باشند. همانند کالکوپیریت، کالکوسیت، کولین، بورنیت، مس طبیعی، مالاکیت، آزرویت. اغلب فلزات با حرارت دادن و گروهی با واکنش شیمیایی از هم جدا می شوند.
... [مشاهده متن کامل]
در صنعت فلزکاری، علاوه بر شکل دادن، استحکام بخشی به فلزات نیز خیلی مهم است. بدین لحاظ، برای افزایش مقاومت یک فلز، از فلزات مستحکم تر استفاده می کنند.
تحقیقات باستان شناسی نشان داده که در عصر باستان سفال هنوز برتری خود را بر فلز نشان می دهد ولی به تدریج انسان ها به قابلیت های گوناگون و خواص متعدد فلزات از قبیل قابلیت گداز، سختی، استحکام و دوام پی برده اند. به طوری که در ساخت برخی از آلات و ادوات شکار و جنگ و کشاورزی فلز را جانشین استخوان و سنگ و چوب و سفال نموده اند؛ بنابراین از آغاز کاربرد فلز در هزاره هشتم پیش از میلاد، اشیاء فلزی در ترکیب بندی و شکل گیری تمدن بشری سهم عمده ای داشته و نقش خاصی را ایفا کرده و به عنوان جزئی از لوازم ضروری زندگی انسان ها همواره با او بوده است. فلز به علت ثبات، دوام، مقاومت، عدم ضربه پذیری و شکستن و باقی ماندن به صورت اولیه خود می تواند به عنوان مهم ترین مدرک در پژوهش های علمی، تاریخی، و باستان شناسی مورد استفاده قرار گیرد.
تنها موردی که باعث از بین رفتن اشیاء فلزی قدیمی گردیده سودجویی افراد بی اطلاع بوده که بخاطر طمع اشیاء فلزی گران بها را پس از حفاری ذوب کرده و به صورت شمش ناب درآورده و در بازارهای فروخته اند.
کشف فلز و دست یابی به معادن آن، از قدیمی ترین زمان ها در ایران، صنعتی را پی افکند که مشخصاتی کاملاً متفاوت با صنعتت روز یعنی سفالگری داشت. تاریخ ۷۰۰۰ سال فلزکاری درایران گواه روشنی بردستیابی هنروران ایران به هنری تازه و تکامل آن در طی دها قرن گذشته است.
... [مشاهده متن کامل]
در صنعت فلزکاری، علاوه بر شکل دادن، استحکام بخشی به فلزات نیز خیلی مهم است. بدین لحاظ، برای افزایش مقاومت یک فلز، از فلزات مستحکم تر استفاده می کنند.
تحقیقات باستان شناسی نشان داده که در عصر باستان سفال هنوز برتری خود را بر فلز نشان می دهد ولی به تدریج انسان ها به قابلیت های گوناگون و خواص متعدد فلزات از قبیل قابلیت گداز، سختی، استحکام و دوام پی برده اند. به طوری که در ساخت برخی از آلات و ادوات شکار و جنگ و کشاورزی فلز را جانشین استخوان و سنگ و چوب و سفال نموده اند؛ بنابراین از آغاز کاربرد فلز در هزاره هشتم پیش از میلاد، اشیاء فلزی در ترکیب بندی و شکل گیری تمدن بشری سهم عمده ای داشته و نقش خاصی را ایفا کرده و به عنوان جزئی از لوازم ضروری زندگی انسان ها همواره با او بوده است. فلز به علت ثبات، دوام، مقاومت، عدم ضربه پذیری و شکستن و باقی ماندن به صورت اولیه خود می تواند به عنوان مهم ترین مدرک در پژوهش های علمی، تاریخی، و باستان شناسی مورد استفاده قرار گیرد.
تنها موردی که باعث از بین رفتن اشیاء فلزی قدیمی گردیده سودجویی افراد بی اطلاع بوده که بخاطر طمع اشیاء فلزی گران بها را پس از حفاری ذوب کرده و به صورت شمش ناب درآورده و در بازارهای فروخته اند.
کشف فلز و دست یابی به معادن آن، از قدیمی ترین زمان ها در ایران، صنعتی را پی افکند که مشخصاتی کاملاً متفاوت با صنعتت روز یعنی سفالگری داشت. تاریخ ۷۰۰۰ سال فلزکاری درایران گواه روشنی بردستیابی هنروران ایران به هنری تازه و تکامل آن در طی دها قرن گذشته است.
