فلاح

می توان اِنگاشت ( تصور کرد ) که فَلاح از دید ساختاری مانند : سِلاح ( سِلاه ) ، گُناه ، پَناه ، صَلاح ( سَلاه ) ، . . . فَلاه بوده باشد . پسوند - آه شکل و چهر دیگری از - آک یا - آگ یا - آخ یا - آچ می باشد.
اگر آگاشت ( اِثبات ) شود که پارسی ست می توان از آن کارواژه های : فَلاهیدن و فَلاهاندن را برساخت و به مینه ی پرواز کردن یا پرواز دادن به کار برد.
از سویی جَنگ اَفزار " فَلاخَن هم به این مینا ( مَعنا ) ست که این اَبزار سَنگ را پَرت / پَرتاب می کند ، با این شِناخت می توان کارواژه ی : فَلاخیدن یا فَلاخاندن را بَرساخت. پَسوند - اَن در فَلاخَن اَبزارساز است مانند : تاوَن ، سوزَن. . .