فروع

فروع. [ ف ُ ] ( ع مص ) برتر گردیدن از قوم خود به بزرگی یا به جمال. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) . || از کوه بالا رفتن. || به وادی فرودآمدن. ( از اقرب الموارد ) . || به لگام زدن اسب را و عنان کشیدن تا بازایستد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) . || بر سر کسی زدن به عصا. ( از اقرب الموارد ) . || بازداشتن میان قوم و اصلاح نمودن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) . || جولان کردن در زمین و دانستن دانش آن و شناختن نشانه های آن. ( از اقرب الموارد ) . || ( اِ ) ج ِ فرع. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) . مقابل اصول : از اصول و فروع معتقد ایشان استکشافی کنم. ( کلیله و دمنه ) . و آن را اصول و فروع و زوایا نهاده. ( کلیله و دمنه ) . || به اصطلاح اهل علم به معنی علم فقه باشد. ( آنندراج ) . زیرا فقه علم استخراج احکام فروع دین است.
... [مشاهده متن کامل]

شاخه ها

سلیم
فروع: واژه ای اربی و جمع فرع می باشد که در فارسی با جدا شده ها، شاخه ها برابری دارد.

دفع کننده خرافه

فروع یعنی اموری که به تبع اصل موضوع پیرو آن باشند ، شاخه های یک اصل که ابعاد و عرفاً مربوط به یک اصل هستند

جزئیات

ایین نامه