فرسایش

واژه "فرسایش" دارای پیشوند "فر" و بن واژه "سایش" است.
"فر" پیوندی در زبان پارسی که برابر "فرا" است و برابر "پیش، جلو، آنسو" و "سایش" برابر "لمس، تماس" است.
پس "فرسایش" برابر "لمس به جلو، تماس به آنسو" است که می دانید برابر چیست.
... [مشاهده متن کامل]

پوسیده شدن، از بین رفتن ( :

هر واژه ای که ر ز ژ و پ ا ت ن خ داشته باشد ترکی است باور کنید راست میگم

هر واژه ای که ف ش س داشته باشد ترکی است

فرسایش به معنای از بین رفتن هست تا بود شدن از بین رفتن

فرسودگی، میرانیدن

فرسایش یعنی از بین رفتن
. . . . . . . . . . . 💗

اولا بدون دانش سخن نگین خانوم اوزرا هر واژه ای که اولش فر باشه ویژه زبان های ایرانی هستش و سرچشمه ی اون از اوستایی هست مانند فروردین و فرزین و همه واژه هایی که بالا یاد بردید پارسی است در موردی یش هم بگم که در پارسی برای این که یک فعل رو به واژه تبدیل کنن مصدر مضارع به اضافهی ش میکنند برای نمونه از چند تا از واژهای که نام بردید:
... [مشاهده متن کامل]

فرسایش. با فرساد. و فرسوده هم خانواده است. . . آسایش با آسوده. آسان هم خانواده است

فرسایش ( فر سایش ) هر کلمه ایی فر داشته باشد. تورکی است. مثل فرلی. به فر. فرهاد. فرهنگ. فرزاد. فرزانه. فرهود. فرجام. فرهیخته. سایش. وهر کلمه ایی آخرش آیش داشته باشد. تورکی است. مثل یاشایش. فرسایش. همایش. پالایش. فرمایش. آزمایش. آلایش. پیرایش. آرایش. . . . . . .