فرار کردن

گریز . . . . گریختن . . . . . .

فرارفتن. [ف َ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) گریختن. دور شدن :
وقتی افتاد فتنه ای در شام
هر یک از گوشه ای فرارفتند.
سعدی.

قاچاق شدن
( لهجه و گویش تهرانی )
در رفتن

معنی اصطلاح - > فلنگ را بستن
پنهانی فرار کردن / گریختن؛ بی خبر و به طوری که کسی متوجه نشود از جایی رفتن
مثال:
- داشت می رفت سرِ قرار، اما همین که پاسبان ها را از دور دید، فنگ را بست.
- دیدم داره کار به جاهای باریک می کشه، فلنگو بستم و زدم به چاک.
... [مشاهده متن کامل]

دررفتن

به چاک زدن

گریختن_در رفتن_ فلنگ رو بستن

خیز

هرب