غیبت کردن

اسکن کردن تاریکی روح کسی برروی روح خودمان

زشت یاد. [ زِ ] ( اِ مرکب ) غیبت بود به بدی. ( لغت فرس اسدی چ اقبال ص 107 ) . بد یاد کردن است که غیبت و بدگویی و خبث کسی کردن باشد. ( برهان ) . بمعنی یاد کردن به بدی و زشتی که به تازی غیبت گویند. ( از انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( از شرفنامه منیری ) ( از فرهنگ رشیدی ) . غیبت کردن. ( صحاح الفرس ) ( اوبهی ) . غیبت و بدگویی از کسی و نمامی. ( ناظم الاطباء ) . و به عرف خبث گویند. ( فرهنگ رشیدی ) . گفتار بد درباره کسی. غیبت. ( فرهنگ فارسی معین ) :
... [مشاهده متن کامل]

حرف در قفا زدن . [ ح َ دَ ق َ زَ دَ] ( مص مرکب ) غیبت کردن . ( مجموعه ٔ مترادفات ص 258 ) .

بدگوییدن.
پشتِ سر گوییدن.
دُشیادیدن.

قاچاق شدن کارمند دولت = غیبت کردن وی هنگام سرویس اداری. گریختن از خدمتی قانونی

حرفی را پشت کسی گفتن که آسیبی به او برساند

بد گوییِ کسی را کردن در غیاب او