غیبت

سلیم
غیبت: بدگویی پنهانی که همان سخن چینی و بدگویی پشت سر دیگران ست.

واژه غیبت
معادل ابجد 1412
تعداد حروف 4
تلفظ qeybat
نقش دستوری اسم
ترکیب ( اسم مصدر ) [عربی: غَیبة]
مختصات ( ~ . ) [ ع . غیبة ] ( مص ل . )
آواشناسی qeybat
الگوی تکیه WS
شمارگان هجا 2
منبع فرهنگ فارسی معین

غیبت آن است که در غیاب برادر دینی، به بیان آنچه نقلش مایه ناخشنودی او می شود بپردازند، خواه آن نقص در بدن او باشد یا در نَسب یا در صفات و افعال و اقوال او یا در چیزی که متعلق به او باشد مثل خانه، لباس و. . .

زشت یاد. [ زِ ] ( اِ مرکب ) غیبت بود به بدی. ( لغت فرس اسدی چ اقبال ص 107 ) . بد یاد کردن است که غیبت و بدگویی و خبث کسی کردن باشد. ( برهان ) . بمعنی یاد کردن به بدی و زشتی که به تازی غیبت گویند. ( از انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( از شرفنامه منیری ) ( از فرهنگ رشیدی ) . غیبت کردن. ( صحاح الفرس ) ( اوبهی ) . غیبت و بدگویی از کسی و نمامی. ( ناظم الاطباء ) . و به عرف خبث گویند. ( فرهنگ رشیدی ) . گفتار بد درباره کسی. غیبت. ( فرهنگ فارسی معین ) :
... [مشاهده متن کامل]

با سلام
برخی گمان می کنند، غیبت بدگویی پشت سر گفتن است یا غیبت تنها بدگویی کلامی است در حالی که بدگویی رو در رو یا حتی با اشاره و اینایی هم جزیی از غیبت است.

سلام. غیبت بر وزن زینت به معنای بدگویی پشت کسی است. غیبت بر وزن کیفر به معنای ظاهر نبودن است.

پیشنهاد من پشت سخنی است.

ناباشی ( ناباش بودن )
ناباش : غایب
باشا : حاضر

بدگویی

در شاهنامه و نوشته های پهلوی بجای واژه غیبت از واژه ایرانی دشیادی . . . . دش یادی . . . بهره برده شده است