غلو

غُلُوّ
واژه غُلُوّ در اصل لغت به معنای تجاوز از حدّ و زیاده روی است که از مصادیق آن، افزونی در نرخ و قیمت کالا و یا زیاده روی در دین و یا جاه و مقام است. نویسنده ی التحقیق می نویسد: التحقیق أنَّ الأصلَ الواحدَ فی المادّةِ: هو تجاوزُ الحدِّ فی الارتفاعِ و مِن مَصادِیقِه: غلاءُ سعرِ متاعٍ. و غلوّ الرجلِ فی دیِنه أو عَقیدتِه. در قرآن آمده است: قُلْ یا أَهْلَ الکِتابِ لا تَغْلُوا فِی دینِکُمْ غَیْرَ الحَقِّ؛ بگو ای اهل کتاب در دینتان تا حق غلوّ نکنید. مراد از غلوّ و گزاف گویی در این آیه، پسر خدا خواندن عیسی علیه السّلام است.
... [مشاهده متن کامل]

غلو: همتای پارسی این واژه ی عربی، واژه ی زیبای مانوی ویزاب است.

واژه غلو
معادل ابجد 1036
تعداد حروف 3
تلفظ qolov[v]
نقش دستوری اسم
ترکیب ( اسم مصدر ) [عربی: غلوّ]
مختصات ( غُ لُ وّ ) [ ع . ]
آواشناسی qolov
الگوی تکیه WS
شمارگان هجا 2
منبع لغت نامه دهخدا
در پارسی بزرگ کردن

در هزارگی غلو ینی تند و باخشم صحبت کردن با کسی

یک کلاغ چهل کلاغ، خالی بندی، بُلُف

تخم دو زرده کردن = کنایه از کسی که کار کوچکی را بزرگ جلوه داده است