غراب

میگوییم خلاصه وقتی حضرت نوح کلاغ را برای بازدید از مناطق خشک که آب فروکش کرده بود فرستاد تا خبر بیاورد کلاغ تا دید بدون رجوع بکشتی حضرت نوح بهتر امرار معاش میکند دیگر نه خبر آورد و نه باز گشت که حضرت کبوتر را فرستاد و کبوتر در مناطقی که آب بود سرش را تا خشکی زیر آب برد و طوق گردن کبوتر را بآن نسبت میدهند و لذا به همان سبب انسان هایی که شق و ترخت راه میروند و سلام و معاشرت بلد نیستند میگویند غراب وار را میرودو واژه قبراق از آن استقاق یافته است پس غرب با غین به معنی دور و غریب است و قرب با قاف به معنی نزدیک و دوستان نزدیک است