غَر با فتحه روی غ به معنی گردو خاک و غبار هستش در گویش دشتی
در جواب استاد عطار
عرض کنم که احتمالا "غَرور" واژه مدنظر آیه شریفه است. و کلمه "غُرور" در "غرور آفرین" با آن در املا و معنی متفاوت است.
غَرَّ بِهِ: تجاسر وتجرّأ علیه
جرأت وجسارت وتطاول بر کسی - از حدود خارج شد وبر حدود دیگر ی تجاوز ساخت.
یا أَیُّهَا الْإِنْسانُ ما غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَریمِ6
چطور جرأت کردی بر حدود الله تجاوز ونظر بدهید وقوانین از خودت درمی آوری وبه میل خودت عمل وسخن می انجامید.
... [مشاهده متن کامل]
انگار تو آفریدگار هستی!
. . .
مَغرور
غُرور
غارّ
غارات
. . .
الله المغرور: تنها کسی که حقّ جسارت وتطاول وتکبّر وجرأت کامل دارد.
لذا غرور آفرین: تعبیر اشتباه هست.
. . .
با
"غیرت"
غفلت
غَر
اغرار
بی عصمت
غَرّاء
غُرَر
. . .
ارتباطی ندارد
واژه غر
معادل ابجد 1200
تعداد حروف 2
تلفظ qor
نقش دستوری اسم
ترکیب ( صفت ) [قدیمی]
مختصات ( غَ ) ( ص . )
آواشناسی qor
الگوی تکیه S
شمارگان هجا 1
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
... [مشاهده متن کامل]
واژه ی غر از ریشه ی واژه پارسی کژ است.
واژه کژ
معادل ابجد 27
تعداد حروف 2
تلفظ [kaž]
نقش دستوری صفت
ترکیب ( صفت ) [مقابلِ راست] [قدیمی]
مختصات ( کَ ) ( اِ. )
آواشناسی kaZ
الگوی تکیه S
شمارگان هجا 1
واژه کژ از ریشه ی واژه ی پارسی چنگ است
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
واژه چنگ از ریشه ی واژگان پنجه و چنگال، از پارسی میانه ( cng /čang/، �چنگ� ) . هم خانواده پهلوی مانوی ( šng /šang/، "چنگ" ) ، سغدی مانوی ( cyngry' /čingaryā/ ) ، [نیاز مانوی] ( cngry' /čangaryā/، " ( نوعی ) ساز موسیقی، ( نوعی ) چنگ� ) ; همچنین به عربی صَنْج ( شنج ) وام گرفته شده از پارسی میانه مربوط می شود.
منابع ها. فرهنگ فارسی به پهلوی
ریشه شناسی واژگان شیرین ایرانی
فرهنگ واژه های اوستا
فرهنگنامه کوچک پهلوی
فرهنگ فارسی به پهلوی
فرهنگ زبان ایرانی باستان
فرهنگ ریشه شناختی زبان فارسی
تاریخچه واجهای ایرانی
فرهنگ ریشه های هندواروپایی زبان فارسی
فرهنگِ سَنسکریت - فارسی
در اصفهان به ورم و برآمدگی لاستیک حودرو و موتور و یا بادی که زیر پوشش دیوار یا سقف افتاده باشد �غر�، به ضم اول، می گویند.
غر ، فحش مخصوص حضرت مولانا بوده. غر خواهررو بارها به حاسدان که در عداوت با حضرت شمس، مساعی بسیار مینمودند، تکرار مینمود
واژه غر کاملا پارسی است چون درعربی می شود تذمر در ترکی می شود dırdır etmek این واژه یعنی غر صد درصد پارسی است.
در زبان لری بمعنای ساده لوح
در کوردی به معنای خالی شدن و کم شدن و وجود نداشتن .
و کلمه غار هم ازآن گرفته شده
غار =جای از کوه که خالی و تهی است .
بددل
