غد

"غُد"، اگر برای داوریِ صفت کسی به کار رود، واژه ای است ناشایست و عامیانه، که فردِ نا امید شده از دست کاری روانی آن کس به وی نسبت می دهد.

به ادمهای عصبی و مغرور و خشک و یبس غد میگن. اخمو هستند بد اخلاق و یکدنده هستند سرخود و سرکش هستن. تنهاهستن باکسی به راحتی جوین نمیشن و انگاری از دماغ فیل افتادن و خیلی جدی هستن و با کسی اصلا شوخی ندارن. غد بودن یجور مشکل عصبی و اختلال شخصیتی و روحی و روانیه

در اصل غُدّه هست و در تلفظ عامیانه حرف � ه� حذف شد و به غُدّ تغییر داده شد. وچون غده به نسبت گوشت و پوست، سخت و سفت و غیر قابل انعطاف هست لذا به آدمهای سِفت نظر و از خود راضی و یک دنده و خود رای، غد می گویند!

فردا

غد. [ غ ُدد ] یک دنده، لجباز.
مثال، چقدر غدی!
غد بودن از صفات رذیله است.

غُد = در برخی شهرستانهای استان فارس به معنای شخص پر رو و متکبر و خود رای گویند.