غالیه

آن که از سنبل او غالیه تابی دارد
باز با دل شدگان ناز و عتابی دارد
غزل ۱۲۴ حضرت حافظ

ماده ای که از زباد ماده مترشح و بر زمین بیفتد و بغایت خوشبوست را نیز غالیه گویند وزباد حیوانی بین گربه و راسو باشد وآن را از گربه سانان شمارند، گویا نوع افریقایی آن غالیه دارد

غالیه: ماده ای معطر مرکب از مشک، عنبر، عود و بان و جز آنها. معمولاً زلف را با غالیه می آغشتند
( ( به خواب دوش چنان دیدمی که زلفیش
گرفته بودم و دستم هنوز غالیه بوست ) )
( گزیده غزلیات سعدی، حسن انوری، انتشارات علمی، چ اول، ۱۳۶۹، ص۱۴۹. )

عطر مخلوط از مشک یا عود.

عطر مخلوط از مسج یا عود.

گران قیمت

ارزشمند، با ارزش، گرانبها، قیمتی، گران، گران قیمت

گران، ارزشمند، با ارزش، گرانبها

گران، با ارزش

گران قیمت، گران ، با ارزش