عقیده

- امثال :
عقیده آزاد است ؛ مثلی است کهن و باستانی که نزد عوام و خواص ایرانی متداول است ، و از آن اصل آزادی اندیشه و دین را اراده می کنند. ( امثال و حکم دهخدا ) .
- باعقیده ؛ عقیده دار. عقیده مند.
- بدعقیده ؛ آنکه عقیده اش ناپسند باشد.
- بی عقیده ؛ بدون عقیده. غیر معتقد.
- خوش عقیده ؛ آنکه عقیده اش پسندیده باشد.
- عقیده حقوق مطلقه ؛ خلاصه این عقیده چنین است که شخص میتواند حقوق فردی را بدون قید و حد به معرض اجرا بگذارد اگر چه از اجرای حق او دیگری متضرر شود، این عقیده دیون بوده و هست. این عقیده اساساً با تحلیل ماهیت حق و طرز پیدایش آن منافات دارد زیرا پیدایش حق بر اساس تصادم محرومیتها است و رفع تصادم محرومیتها ( که منجر به پیدایش حقوق شده است ) ایجاب میکندحقوق مطلقه ای وجود پیدا نکند. عقیده مقابل عقیده مزبور را تحت عنوان �اصل محدود بودن حق � یاد میکنند. ( فرهنگ حقوقی ) .
- هم عقیده ؛ دو طرف که عقیده شان مانند هم باشد.
منبع. لغت نامه دهخدا

اولین عقیدهٔ شناخته شده در مسیحیت، «عیسی خداوند است»، از نوشته های پولس رسول سرچشمه گرفته است. یکی از پرکاربردترین عقاید مسیحی، اعتقادنامهٔ نیقیه است که اولین بار در سال ۳۲۵ پس از میلاد در شورای نخست نیقیه تدوین شد. این امر بر اساس درک مسیحی از اناجیل متعارف، رساله عهد جدید و تا حدی، عهد عتیق بود. تأیید این عقیده، که تثلیث را توصیف می کند، عموماً به عنوان آزمونی اساسی برای ارتدکس برای اکثر فرقه های مسیحی تلقی می شود و از نظر تاریخی علیه آریانیسم هدف قرار گرفته است. نسخهٔ کوتاهتر اعتقادنامه، به نام اعتقادنامه رسولان، امروزه پر استفاده ترین نسخه در خدمات مسیحیت است.
برخی از فرقه های مسیحی از هیچ یک از این عقاید استفاده نمی کنند.
اگرچه برخی می گویند یهودیت ماهیت غیر - اعتقادی دارد، برخی دیگر می گویند که یک آیین واحد را به رسمیت می شناسد، شمع ییسرائل، که این گونه آغاز می شود: «ای اسرائیل بشنو، یهوه خدای ما، خداوند یکی است».
در کلام اسلامی، نزدیک ترین اصطلاح به «عقیده» ( به عربی: عقیدة ) است.