اگر بخواهیم از طریق قانون و قواعد ایجاد کلمات به دنبال مسیر ایجاد و پیدایش کلمه ی عَصّاری در آبراه سیال حروف بگردیم تا ببینیم از چه سرچشمه ای جاری شده و به چه کلماتی مرتبط می شود بدینصورت قابل تبیین خواهد شد ؛
... [مشاهده متن کامل]
عَصّاری ؛ محل گرفتن عُصاره ی دانه های روغنی
کلمه ی عَصّار مثل ( خیاط خراز خراط خباز طبّاخ نساج قصاب ) به معنی عُصاره گیر از کلمه ی عُصاره ساخته شده است.
ز ما اینجا همی کنجاره ماند
چو روغنگر گرفت از ما عصاره.
ناصرخسرو
ریشه ی کلمه ی عُصاره از طریق قانون اولویت آوا نسبت به نگارگری حروف ، کلمه ی صار یا سار به معنی سرایت یافته می باشد.
مسیر جریان ایجاد کلمه ی عصاره در آبراه سیال حروف به کلماتی از قبیل سرایت مسرت ساری سَریان سُرم سرمایه اثر سیاره و. . . می رسد .
حرف ع در ساختمان کلمه ی عصاره به عنوان باب ورود به کلمه در قوانین حکمت نقاشی و نگارش حروف قابل تبدیل به حرف آ می باشد.
همچنین حکمت نقاشی و نگارش حرف ص در کلمه ی عصاره اشاره به یک اثر سرایت یافته و مسرت بخش به عنوان یک سرمایه و ثروت نهفته در درون چیزی که دارای یک حصار و محدوده باشد را دارد.
یعنی حکمت نگارش حرف ص با یک آوا و با چندین نگارگری و صورتگری مثل ص س ث اشاره به یک مفهوم مشترک ولی در زوایای مختلف منطبق با یک واقعیت در عالم هستی دارد.
مثلاً حرف س اشاره به یک مفهوم چالش برانگیز و قابل محاسبه و قابل مشاهده دارد.
در صورتی که مفهوم نگارش حرف ث با سه نقطه اشاره به کثرت و کثیر بودن یک ثروت در ابعاد مختلف را به ما منظور می رساند.
البته این نکته را باید توجه داشت که در مسیر ایجاد کلمات گاها کلماتی مشابه ولی با مفاهیم متفاوت مشاهده می شود که نباید این ها را باهم اشتباه گرفت.
مثلاً کلمه ی عُسر در اصطلاح عسر و حرج، دارای ریشه ی عُس و آس و آز یا آذ یا عُذ به معنی خورد شدن و کوچک شدن می باشد.
به عنوان مثال با ریشه ی آس در کلمه ی آسیب و آسیاب به مفهوم خورد شدن و خورد کننده و بخش بخش کردن قابل مشاهده است.
و یا با ریخت آص در کلمه ی اصغر به معنی خورد و کوچک قابل مشاهده است.
همچنین با مفهوم خورد و کوچک با ریخت های آز و اذ در کلمه ی آزار و اذیت می توان دید.
و با ریخت عَص در کلمه ی عصر به معنی برهه و قسمت و بخشی از زمان قابل دریافت و قابل مشاهده است.
و. . .
... [مشاهده متن کامل]
عَصّاری ؛ محل گرفتن عُصاره ی دانه های روغنی
کلمه ی عَصّار مثل ( خیاط خراز خراط خباز طبّاخ نساج قصاب ) به معنی عُصاره گیر از کلمه ی عُصاره ساخته شده است.
ز ما اینجا همی کنجاره ماند
چو روغنگر گرفت از ما عصاره.
ناصرخسرو
ریشه ی کلمه ی عُصاره از طریق قانون اولویت آوا نسبت به نگارگری حروف ، کلمه ی صار یا سار به معنی سرایت یافته می باشد.
مسیر جریان ایجاد کلمه ی عصاره در آبراه سیال حروف به کلماتی از قبیل سرایت مسرت ساری سَریان سُرم سرمایه اثر سیاره و. . . می رسد .
حرف ع در ساختمان کلمه ی عصاره به عنوان باب ورود به کلمه در قوانین حکمت نقاشی و نگارش حروف قابل تبدیل به حرف آ می باشد.
همچنین حکمت نقاشی و نگارش حرف ص در کلمه ی عصاره اشاره به یک اثر سرایت یافته و مسرت بخش به عنوان یک سرمایه و ثروت نهفته در درون چیزی که دارای یک حصار و محدوده باشد را دارد.
یعنی حکمت نگارش حرف ص با یک آوا و با چندین نگارگری و صورتگری مثل ص س ث اشاره به یک مفهوم مشترک ولی در زوایای مختلف منطبق با یک واقعیت در عالم هستی دارد.
مثلاً حرف س اشاره به یک مفهوم چالش برانگیز و قابل محاسبه و قابل مشاهده دارد.
در صورتی که مفهوم نگارش حرف ث با سه نقطه اشاره به کثرت و کثیر بودن یک ثروت در ابعاد مختلف را به ما منظور می رساند.
البته این نکته را باید توجه داشت که در مسیر ایجاد کلمات گاها کلماتی مشابه ولی با مفاهیم متفاوت مشاهده می شود که نباید این ها را باهم اشتباه گرفت.
مثلاً کلمه ی عُسر در اصطلاح عسر و حرج، دارای ریشه ی عُس و آس و آز یا آذ یا عُذ به معنی خورد شدن و کوچک شدن می باشد.
به عنوان مثال با ریشه ی آس در کلمه ی آسیب و آسیاب به مفهوم خورد شدن و خورد کننده و بخش بخش کردن قابل مشاهده است.
و یا با ریخت آص در کلمه ی اصغر به معنی خورد و کوچک قابل مشاهده است.
همچنین با مفهوم خورد و کوچک با ریخت های آز و اذ در کلمه ی آزار و اذیت می توان دید.
و با ریخت عَص در کلمه ی عصر به معنی برهه و قسمت و بخشی از زمان قابل دریافت و قابل مشاهده است.
و. . .