عصاره

منبع. عکس فرهنگ ریشه واژگان فارسی دکتر علی نورایی

پَسانه. جان کشی. شیره کشی:عصاره کشی.
در لری عصاره را پسانه گویند.

عصاره: همتای پارسی این واژه ی عربی، اینهاست:
گوشان guŝān، افشره afŝore ( دری )
آپیتن āpitan ( پهلوی )
پاینا pāynā ( اوستایی:پَئنه paena )
انگو angu ( مانوی )

پسانه: ( عصاره )

اَفشُره

آب، افشره، جوهر، چکیده، شهد، شیره، عرق، عصیر، لب، مرق، شیرابه، فشرده

عصاره[ اصطلاح طب سنتی ]به معنی عصیر است امّا در آنچه بی آتش به هوا و یا به آفتاب منعقد کرده باشند استعمال نمایند.

عصا، به ظاهر یک کلمه ی عربی است چون هم عین داردوهم ص که این حروف مخصوص زبان عربی است ( ح ع ث ص ض ذ ط ظ ) ، ولی اگر عصا کلمه ی عربی باشد. باید چند هم خانواده داشته باشد یابتوان به بابهای عربی برد. . . .
... [مشاهده متن کامل]

واژه پارسی_ آریایی اساره ( اسار=خون ) شکل اسلی لغت اربیشده ی عصاره همخانواده با لغت لاتین اسانس به مانای خون ( در مجاز شیره هر چیز ) است که در فهرست ریشگان PIE به شکل h₁�sh₂r̥ و به مانای خونblood ثبت شده است. لغت عصاره در تخارستان به شکل ysār/yasar و در لاتین کهن به شکل aser و در سنسکریت به شکلआसुर Asura و در لیدیه ( ترکیه کنونی ) به شکل es�ne ثبت شده است. بدینسان روشن میشود در اربی لغت جعلی معصر به مانای جای آبمیوه گرفتن از لغت عصاره ساخته شده است.
... [مشاهده متن کامل]