عذرا

وامق و عذرا از عشاق مشهور ادب پارسی هستند. داستان عشق این دو، سرچشمهٔ یونانی[۱] دارد. داستان وامق و عذرا
پیشینه ادبی
ویرایش
عنصری ملک الشعرای دربار غزنوی، قدیمی ترین شاعر پارسی گویی است که در سدهٔ پنجم هجری، وامق و عذرا را در بحر متقارب به قالب مثنوی منظوم درآورده است. بیرونی منظومه عنصری را به عربی ترجمه کرده است. در سده های بعد دیگران نیز از جمله قتیلی بخارایی، شعیب جوشفانی، صلحی خراسانی، نامی اصفهانی[۲] به پیروی از عنصری منظومه های با همین عنوان سروده اند.
... [مشاهده متن کامل]

بتول. [ ب َ ] ( ع ص ) قطوع. قطعکننده. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ) . || منقطعه از زواج. ( از اقرب الموارد ) . || پاک دامن. پارسا. ( فرهنگ فارسی معین ) . || زن دوشیزه که از مردان رغبت و حاجت خود بریده باشد. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) . زن دوشیزه و جداشده از مردان و بریده از دنیا. ( آنندراج ) . دوشیزه از مردان بریده. ( یادداشت مؤلف ) . زن باکره بریده شده از دنیا و بریده شده از شوهر. دختری که شوی نکند. زنی که از دنیا بریده باشد بجهت خدای تعالی. ( از ناظم الاطباء ) . بتیل. بتیلة. عذراء. از دنیا گسسته و بخدا پیوسته. دختری باشد که از دنیا بریده و بخدا پیوسته وپیوند با جهان دیگر استوار کرده باشد و این صفت ویژه حضرت سیدة نساءالعالمین فاطمةالزهراء سلام اﷲ علیها دخت خاتم النبیین ( ص ) است. ( یادداشت مؤلف ) . || لقب فاطمة بنت نبی علیهما الصلوة والسلام بدان جهت که در فضل و دین و حسب از زنان زمانه خود و زنان امت متفرد بود و همتا نداشت. ( ناظم الاطباء ) . چون حضرت فاطمه قاطع علائق دنیا بود لهذا بتول گفتند. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) . چون از مردان بریده و به طاعت خدای عزوجل مختص شده بود بدین نام شهرت یافت. ( از مهذب الاسماء ) . || لقب مریم عذراء مادر مسیح علیهاالسلام. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) . و بتیل وبتیلة نیز بدین معنی آمده است. لقب سیده مریم عذرا. ( از اقرب الموارد ) . لقب حضرت مریم علیها السلام که ممتاز بود از زنان بحسب دین و بریده بود از دنیا به خدا. ( از آنندراج ) . || نهالی که از بن درختی برآمده و از آن درخت مستغنی شده باشد. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) . خرمابن جدا کرده و نشانده از بیخ نخلی دیگر. نهال خرما. ( یادداشت مؤلف ) . درخت خرد خرما که از درخت بزرگ که ام اوست جدا باشد.
... [مشاهده متن کامل]

عذرا یار وامق در وامق و عذرا سروده قتیلی بخارایی است .
این داستان سرچشمه یونانی دارد ولی نوشته و سروده اصلی آن به پیشنهاد عبدالعزیزخان به زبان پارسی توسط قتیلی بخارایی در ۵۵۷۳ بیت سروده شده است.

عذرا با فتحه ع به معنای باکره، دوشیزه و پاکدامن است ولی در فارسی به اشتباه ع در آن را با ضمه تلفظ می کنند.

دوشیزه، ناسفته، دست نخورده، دختر، بکر ، پاکدامن،

عذرا :در معنی ایهامی اصطلاحی در بازی نرد ، مرحله نهایی بازی موفق که یکی مکرر دو شش بیاورد .
مقام ی صفتی کن طلب که نقش قمار
دو یک شمارد اگرچه دو شش زند عذرا
( خاقانی )

وامق ( عاشق ) و عَذرا ( معشوق ) در لغت یعنی باکره
امروزه عُذرا می گویند.

در فارسی ق نبوده ولی غ وجود داشته که بسیار نزدیک ق خوانده میشده و برای ان واجی جدا داشتند، واژگانی مثل سیمرغ بغ مغ باغ مرغ و. . . ، ولی زبان تورکی چی که حروف خ - ژ درآن وجود نداشتند و از زبانهای دیگه وارد
... [مشاهده متن کامل]

هم عَذرا و هم عُذرا هر دو درست اند و معانی متفاوتی دارند.
عَذرا از القاب حضرت فاطمه ( س ) و حضرت مریم که به معنای بکر و پاکدامن و دوشیزه است.
عُذرا از واژه عذر گرفته شده و به معنای بهانه ای است که شخص از آن معذور است . و ( آ ) اخر آن از شدت اون خبر میده. . .
... [مشاهده متن کامل]

لقب زیبای حضرت خانم فاطمه زهرا ( فاطیما ) سلام الله علیها و حضرت مریم علیها السلام هست.
در ضمن عذرا را به نام معشوق وامق معنی نکنید - لزومی ندارد! اینکار کم احترامی به مقدسین هست نعوذبالله