عبرت. [ ع ِ رَ ] ( ع مص ) عبرة. پند گرفتن. ( غیاث اللغات ) ( از صراح ) ( ناظم الاطباء ) . عبرة : سه بیت شعر یاد داشتم از آن ابوالعتاهیه. . . که اندر آن عبرتهاست. ( تاریخ بیهقی ص 238 ) .
خاقانیا به عبرت ناپاکی فلک
... [مشاهده متن کامل]
بر خاک آن شهنشه کشور گذشتنی است.
خاقانی.
|| نوع. ( اقرب الموارد ) : و اگر توبه نکند او را بعبرتی باید کشت که جهانیان را بدان اعتبار باشد. ( فارسنامه ابن البلخی ص 65 ) . || سنجیدن. مقیاس گرفتن. ( معجم متن اللغة ) . منقول از مال رؤوس که آن بر سبیل شمار سرهااست نه بمساحت و این گرد فناخسرو اکنون مزرعتی است که عبرت آن دویست و پنجاه دینار بیشتر نباشد. ( فارسنامه ابن البلخی ص 133 ) . عبرت سه هزاروپانصدوپنجاه درهم است. ( تاریخ قم ص 123 ) . و آن مواضع که فراموش کرده باشند و بعد از مساحت و عبرت معلوم شود از آن عشر خراج بستاند. ( تاریخ قم ص 108 ) . رجوع به عبرة شود. || عبور کردن طبیعت است از غفلت بسوی آگاهی. ( غیاث اللغات ) ( ناظم الاطباء ) .
- عبرت دیگران گردانیدن ؛ کسی را سخت تنبیه کردن که دیگران پند گیرند.
- عبرتگه ؛ دنیا است که از حوادث آن عبرت خیزد.
- عبرت نما ؛ آنچه موحب اعجاب شود. شگفت انگیز :
بوقت هندسه عبرت نمائی
مجسطی دان و اقلیدس گشائی.
منبع. لغت نامه دهخدا
لری بختیاری
دیندا گرهدنdinda gerehden:عبرت آموزی
عبرت: آنچه برای کسی یا مردمی رخ داده که می تواند نمونه ای هشدار دهنده باشد و شنونده یا بییننده را به خوبی تحت تاثیر قرار دهد تا از آن بیاموزند.
( https://www. cnrtl. fr/definition/le�on/exemple )
همتای پارسی این واژه ی عربی این است:
فاساچ ( سغدی )
واژه عبرت
معادل ابجد 672
تعداد حروف 4
تلفظ 'ebrat
نقش دستوری اسم
ترکیب ( اسم مصدر ) [عربی: عبرة]
مختصات ( ع ِ رَ ) [ ع . عبرة ]
آواشناسی 'ebrat
الگوی تکیه WS
شمارگان هجا 2
... [مشاهده متن کامل]
منبع لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی عمید
فرهنگ فارسی معین
فرهنگ واژه های سره
فرهنگ فارسی هوشیار
واژگان مترادف و متضاد
پندگیری، پندآموزی
grim reminder
درس گرفتن
عبرت از ماده اعتبار در اصل از عبور گرفته شده که به معنی گذشتن از چیزی است به سوی چیز دیگر
و به همین مناسبت به حوادثی که به انسان پند می دهد عبرت می گویند ، چرا که انسان را به یک سلسله تعالیم کلی رهنمون می گردد و از مطلبی به مطلب دیگر منتقل می کند .
عبرت
آموزش_پندآموزی
عبرت :تجربه ، درس ، سنجش ، شگفتی ، پند آموزی
( عبرت ) به معنای پند گرفتن از ریشه عَبَر به معنای عبور کردن و چون عبور انتقال از نقطه ای به نقطه دیگر است به صورتی که بتوان از آن عبرت و پند گرفت می باشد. نام گذاری عبرت هم به این دلیل است مثلا در قرآن
... [مشاهده متن کامل] اشاره به قوم شعیب یا لوط و یا ماجرای قوم بنی اسرائیل شده به این دلیل است تا ما که قرآن را می خوانیم از آنان عبرت بگیریم و مثل آنان عمل نکنیم.
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٢)