طول موج

حاصل ضرب طول موج در بسامد ( فرکانس ) موج برابر با سرعت موج است.
همه شکل های انرژی متحرک، از جمله صدا و نور به صورت موج حرکت می کنند. همهٔ آنها، طول موجی دارند. برای مثال، وقتی موج های صدا در هوا حرکت می کنند، در فشار هوا تغییر اندکی به وجود می آورند. قله های موج های صدا نقطه هایی هستند که فشار هوا به بیشترین حد خود می رسد. گوش ما، تغییر فشار هوا را دریافت می کند و پیامی به مغز می فرستد.
طول موج نیز مانند بسامد، روی ویژگی هایی موج تأثیر می گذارد؛ زیرا این دو باهم ارتباط نزدیک دارند. برای مثال، موج های صدای کم بسامد نسبت به موج های صدای پر بسامد، طول موج بزرگتری دارند. همچنین طول موج نور سرخ از طول موج نور آبی بزرگتر است. نور بخشی از گسترهٔ موج های انرژی است که شامل موج های رادیویی، ریزموج ( مایکروویو ) ، پرتوهای فرو سرخ، پرتوهای فرابنفش، پرتوهای ایکس و پرتوهای گاما می شود که همهٔ آن ها با سرعت ۳۰۰ هزار کیلومتر بر ثانیه حرکت می کنند. همه این ها باهم طیف الکترومغناطیس را تشکیل می دهند.
طول موج در تابش الکترومغناطیسی
در قسمتی از تابش الکترومغناطیسی که به نور معروف است، طول موج مشخص کنندهٔ رنگ تابش است. با تعیین رنگ، انرژی و طول موج می توان یک موج را نسبت به دیگر موج ها سنجید. به عنوان مثال طول موج های کوتاه در طیف مرئی ( ۳۸٠تا۷۵٠ نانومتر ) در ناحیه بین آبی و فوق بنفش قرار می گیرد درحالی که رنگ قرمز دارای طول موج های بلندتری است. فاصله بین این قله های موج آن چنان کوچک است که واحد آن را نانومتر ( ده به توان منفی نه ) یا میکرون ( ده به توان منفی شش ) قرار داده اند. تابش الکترومغناطیسی طیف طولانی از طول موج های بلند رادیویی تا طول موج های کوتاه پرتو ایکس را شامل می شود. چون شکل موج با سرعت ثابت c پیش می رود، فاصله یک طول موج را در زمان یک دوره تناوب طی می کند. موج علاوه بر طول موج دارای یک بسامد است که با واحد اصلی هرتز ( Hz ) و واحدهایی مانند ( MHz، GHz، KHz، THz ) اندازه گیری می شود.
سرعت امواج الکترومغناطیسی در خلاء، تابع طول موج نیست و برابر با مقدار ثابتی است که سرعت نور نامیده می شود.