طرابلس ( عربی: طَرَابُلُس؛ یونانی باستان: Τρίπολις ) دومین شهر بزرگ لبنان و واقع شده در شمال شهر بترون است.
طرابلس در طول تاریخ دارای نام های متفاوتی بوده است که قدمت آن ها به دورهٔ فینیقیها می رسد. در کتیبه های عمارانه از آن با نام «دربلی» یاد شده و در جاهای دیگر «اهلیه» یا «وهلیه» ( ۱۴ ق. م ) نامیده شده است. در یک حکاکی به جای مانده باستانی که در آن راجع به تهاجم دولت آشوری به فرماندهی آشورناسیرپال دوم به سرزمین طرابلس توضیح داده شده است، این شهر «محلتا»، «میزا» یا «کیزا» نامیده شده است. تحت فرمانروایی فینیقیها نام «آذر» بر این شهر گذاشته شد. وقتی یونانی ها بر این منطقه حکمرانی می کردند نام «تریپولی» به معنی سه شهر ( عربی آن «طرابلس» ) را برای آن برگزیدند. عربها نیز نام های متفاوتی بر این منطقه گذاشتند که از جملهٔ این نام ها می توان به «ولایت عهدی طرابلس»، «اتحادیهٔ طرابلس» و «شاهنشاهی غربی طرابلس» اشاره کرد. علاوه بر این نام ها، نام های «طربلوس»، «ارطربلوس» یا «طرابلس الشام» نیز کاربرد داشته است. صلیبیون در طول ۱۸۰ سالی که بر این قلمرو حکمرانی می کردند، طرابلس را به عنوان پایتخت «شهرستان تریپولی» برگزیدند و در این دوره این شهر «سه گانه» نام یافت.
... [مشاهده متن کامل]
امروزه طرابلس «الفیحاء» نیز نامیده می شود. «الفیحاء» از فعل عربی «فیح» مشتق شده که معنی آن «پخش شدن بوی خاص در فضا» می باشد. طرابلس به داشتن باغ های پهناور پرتقال معروف است. در فصل بهار با شکوفایی این درختان، گرد شکوفه های پرتقال در هوا پخش می شود و رایحهٔ دل انگیزی در سطح شهر قابل استشمام است. از این رو به این شهر «الفیحاء» نیز گفته می شود.
شواهدی مبنی بر وجود استقرارهایی در طرابلس وجود دارد که قدمت آن ها به سال ۱۴۰۰ ق. م. بر می گردد. در قرن ۹ ق. م. فینیقیها بازاری در این ناحی بنا کردند و بعدها تحت فرمانروایی ایرانی ها، این ناحیه مرکز اتحادیهٔ شهرهای فینیقی صور، صیدا و جزیرهٔ آرادس شد. تحت فرمانروای هلنیست ها طرابلس به مرکز کشتی سازی نیروهای دریایی تبدیل شد و شاهد دوره ای از خود مختاری بود. طرابلس در سال ۶۴ ق. م. زیر سلطه ی جمهوری روم درآمد. در سال ۵۵۱ میلادی، زلزله ای سهمگین و امواج شدید دریا این شهر را، که در قلمرو امپراطوری روم شرقی بود، به همراه شهرها و جزیره های واقع در این منطقه از ساحل مدیترانه نابود کرد.
در دوران باستان، این منطقه محل استقرار فینیقی ها بود. شهرهای صور، صیدا و ارواد شامل این منطقه می شده اند. از این رو، این منطقه ترابس ( طرابلس ( لیبی ) ) به یونانی به معنای سه شهر نام گرفته است.
طرابلس در طول تاریخ دارای نام های متفاوتی بوده است که قدمت آن ها به دورهٔ فینیقیها می رسد. در کتیبه های عمارانه از آن با نام «دربلی» یاد شده و در جاهای دیگر «اهلیه» یا «وهلیه» ( ۱۴ ق. م ) نامیده شده است. در یک حکاکی به جای مانده باستانی که در آن راجع به تهاجم دولت آشوری به فرماندهی آشورناسیرپال دوم به سرزمین طرابلس توضیح داده شده است، این شهر «محلتا»، «میزا» یا «کیزا» نامیده شده است. تحت فرمانروایی فینیقیها نام «آذر» بر این شهر گذاشته شد. وقتی یونانی ها بر این منطقه حکمرانی می کردند نام «تریپولی» به معنی سه شهر ( عربی آن «طرابلس» ) را برای آن برگزیدند. عربها نیز نام های متفاوتی بر این منطقه گذاشتند که از جملهٔ این نام ها می توان به «ولایت عهدی طرابلس»، «اتحادیهٔ طرابلس» و «شاهنشاهی غربی طرابلس» اشاره کرد. علاوه بر این نام ها، نام های «طربلوس»، «ارطربلوس» یا «طرابلس الشام» نیز کاربرد داشته است. صلیبیون در طول ۱۸۰ سالی که بر این قلمرو حکمرانی می کردند، طرابلس را به عنوان پایتخت «شهرستان تریپولی» برگزیدند و در این دوره این شهر «سه گانه» نام یافت.
... [مشاهده متن کامل]
امروزه طرابلس «الفیحاء» نیز نامیده می شود. «الفیحاء» از فعل عربی «فیح» مشتق شده که معنی آن «پخش شدن بوی خاص در فضا» می باشد. طرابلس به داشتن باغ های پهناور پرتقال معروف است. در فصل بهار با شکوفایی این درختان، گرد شکوفه های پرتقال در هوا پخش می شود و رایحهٔ دل انگیزی در سطح شهر قابل استشمام است. از این رو به این شهر «الفیحاء» نیز گفته می شود.
شواهدی مبنی بر وجود استقرارهایی در طرابلس وجود دارد که قدمت آن ها به سال ۱۴۰۰ ق. م. بر می گردد. در قرن ۹ ق. م. فینیقیها بازاری در این ناحی بنا کردند و بعدها تحت فرمانروایی ایرانی ها، این ناحیه مرکز اتحادیهٔ شهرهای فینیقی صور، صیدا و جزیرهٔ آرادس شد. تحت فرمانروای هلنیست ها طرابلس به مرکز کشتی سازی نیروهای دریایی تبدیل شد و شاهد دوره ای از خود مختاری بود. طرابلس در سال ۶۴ ق. م. زیر سلطه ی جمهوری روم درآمد. در سال ۵۵۱ میلادی، زلزله ای سهمگین و امواج شدید دریا این شهر را، که در قلمرو امپراطوری روم شرقی بود، به همراه شهرها و جزیره های واقع در این منطقه از ساحل مدیترانه نابود کرد.
در دوران باستان، این منطقه محل استقرار فینیقی ها بود. شهرهای صور، صیدا و ارواد شامل این منطقه می شده اند. از این رو، این منطقه ترابس ( طرابلس ( لیبی ) ) به یونانی به معنای سه شهر نام گرفته است.
اوزرا تورکی زبان جعلیه مادرت و گاییدم اوزرا نکنی مادر جنده
البته میشه روان گفت ادم فلج یا بی حرکتی که مثل شتر پشتش غوز زده و شکسته شده ( خب میدونین که شتر در بیابان بهترین حیوان هست و راحت زندگی میکنه و پلکهای چشمش جلوی گرد و غبار بیابان رو می گیره و در بیابان
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
کلا دید داره، و هم در بیابان بواسطه کوهان و غوزش چون چربی داره رفع عطش میکنه و دچار بی آبی نمیشه، پس تمثیل شتر بدین باب هستش )
از دو بخش تشکیل شده؛�طراب لس�یعنی�شتر متمایل به وطن افلیج، فلج، بی حرکت، بی حس، سست، لم�.
پس میشه:شتری که متمایل به وطن هست در واقع شتر یعنی شخص کوهان دار و غوز داری که فلج و بی حرکته
پس میشه:شتری که متمایل به وطن هست در واقع شتر یعنی شخص کوهان دار و غوز داری که فلج و بی حرکته
طرابلس یا ترابلس ( ت. راب. لوس ) ؟؟هر کلمه ایی راب داشته باشد. تورکی است. مثل ت راب لوس. شهراب. سهراب. مهراب. کهراب. د. راب. لی ( دربلی ) . ت. راب زون ( ترابزون ) رابین سون. رابرت. اهراب. فاراب. زهراب ( ظهراب )
طرابلس ( تراب لوس، آندولوس، لوسان جلوس=لوسان جلس ) ( تراب لوس، تراب=خاک عربی ) از تورکی به عربی رفته است هر کلمه ایی راب داشته باشد تورکی است. مثل ساراب، داراب، سهراب، شه راب، مه راب، ش راب خانا ( شرفخانا ) ف ش راب تورکی به عربی رفته است شده است مشروب و شرب ) ، خراب، سراب، میراب، زه راب ( ظهراب )