طبقه اجتماعی

"Class" is a subject of analysis for sociologists, political scientists, anthropologists and social historians. The term has a wide range of sometimes conflicting meanings, and there is no broad consensus on a definition of "class". Some people argue that due to social mobility, class boundaries do not exist. In common parlance, the term "social class" is usually synonymous with "socio - economic class", defined as "people having the same social, economic, cultural, political or educational status", e. g. , "the working class"; "an emerging professional class". However, academics distinguish social class and socioeconomic status, using the former to refer to one's relatively stable sociocultural background and the latter to refer to one's current social and economic situation which is consequently more changeable over time.
The precise measurements of what determines social class in society have varied over time. Karl Marx thought "class" was defined by one's relationship to the means of production ( their relations of production ) . His understanding of classes in modern capitalist society is that the proletariat work but do not own the means of production, and the bourgeoisie, those who invest and live off the surplus generated by the proletariat's operation of the means of production, do not work at all. This contrasts with the view of the sociologist Max Weber, who argued "class" is determined by economic position, in contrast to "social status" or "Stand" which is determined by social prestige rather than simply just relations of production. The term "class" is etymologically derived from the Latin classis, which was used by census takers to categorize citizens by wealth in order to determine military service obligations.
In the late 18th century, the term "class" began to replace classifications such as estates, rank and orders as the primary means of organizing society into hierarchical divisions. This corresponded to a general decrease in significance ascribed to hereditary characteristics and increase in the significance of wealth and income as indicators of position in the social hierarchy.
طبقه اجتماعی
جدایی اقشار جامعه از یکدیگر به صورت ناعادلانه بر مبنای ثروت ، قدرت ، نژاد و غیره
طبقه اجتماعی ( به انگلیسی: Social class ) ( کلاس اجتماعی ) نوعی قشربندی است که در آن قشرها به وسیله مقررات قانونی یا مذهبی ایجاد نمی شوند و عضویت بر مبنای موقعیت موروثی نیست. هم چنین طبقه اجتماعی؛ گروه بندی وسیعی از افراد است که دارای منابع اقتصادی مشترکی هستند. نظام های طبقاتی انعطاف پذیرترین نظام های قشربندی هستند. هیچ گونه محدودیت های رسمی دربارهٔ ازدواج میان گروهی بین افراد متعلق به طبقات مختلف وجود ندارد.
طبقه یک فرد تا اندازه ای اکتسابی است؛ نه این که صرفاً در هنگام تولد منسوب گردد. تحرک اجتماعی؛ حرکت صعودی یا نزولی در ساخت طبقاتی؛ بسیار معمول تر از انواع دیگر است. طبقات به تفاوت های اقتصادی میان گروه بندی های افراد و نابرابری در تملک و کنترل منابع مادی بستگی دارند. طبقات اقتصادی معمولاً از طریق میزان برخورداری از ثروت یا متوسط درآمد تفکیک می شوند. نظام های طبقاتی اساساً از طریق ارتباطات گسترده غیرشخصی عمل می کنند. پایه های اصلی اختلافات طبقاتی؛ تفاوت در ثروت و شغل است. ثروت مندان، تاجران، کارفرمایان، صاحبان صنایع و مدیران اجرایی؛ معمولاً در طبقه بالا قرار دارند. کارمندان و کارکنان متخصص حرفه ای؛ طبقه متوسط را تشکیل می دهند. طبقه کارگر معمولاً در کارهای دستی و مشاغل زراعتی و باربری اشتغال دارند. در بعضی جوامع فئودالی روابط بین طبقات؛ رابطه بهره کشی است، در کشورهای اسکاندیناوی و حوزه آنچه در ایام قدیم و امروز با وجود توزیع عادلانه ثروت و عوام دیگر اختلاف طبقاتی وجود ندارد و همه از یک شرایط بر خوردار هستند.
انواع طبقه
به طور کلی جامعه شناسان سه طبقهٔ اجتماعی را مشخص می کنند:
طبقهٔ ممتاز: این طبقهٔ بخشِ کوچکی از جمعیت را تشکیل می دهد . ( حدودِ ۱۰ درصد ) و چندان موردِ توجهِ جامعه شناسان نبوده است. این طبقه شاملِ اشرافِ زمین دار و کسانی است که از راه مالکیت بر زمین، تجارت، مستغلات و امثالِ آن امرار معاش می کنند و مارکسیست ها، آن ها را بورژوازی می نامند. مستخدمانِ عالی رتبهٔ دولت، رؤسای نیروهای نظامی و اعضای حکومت را نیز می توان در همین ردیف جای داد.
طبقهٔ متوسط ( میانی ) : این طبقه را کارگرانِ متخصص و کارمندان تشکیل می دهند؛ مثلاً معلمان، پزشکان، استادانِ دانشگاه، روحانیون، مدیرانِ کارخانه ها، کارکنانِ دفتری، مستخدمانِ دولت و غیره. بر اساس نظریه پارادوکس منافع، طبقه متوسط ۴۰ درصد از جمعیت هر جامعه ای را شامل می شود که از ۱۰ درصد ممتاز ثروت کمتری داشته و از ۵۰ درصد فقیر جامعه، ثروت بیشتری در اختیار دارند. به عبارتی دیگر، طبقه متوسط دهک های ۶ تا ۹ را شامل می شود.
طبقهٔ کارگر: این طبقه از کارکنانِ خدمات و کارگرانِ یدی مثلاً پیشخدمت، آشپز، مکانیکِ اتوموبیل، بنا، رفتگر، کارگرانِ کارخانه ها و غیره تشکیل می شود که مارکس ایشان را پرولتاریا نامید.
مزیت اجتماعی
مزایای اجتماعی یا امتیاز اجتماعی در اصطلاح دانش جامعه شناسی، ویژگی باارزش کمیابی است که دست یابی به آن ها با محرومیت نسبی دیگران همراه باشد. ثروت، قدرت و احترام از مهم ترین مزایای اجتماعی به شمار می آیند. مزایای اجتماعی به صورت نابرابر تقسیم می شوند تا ایفای نقش ساده تر شود. سهم فرد از مزایای اجتماعی با فعالیت، آموزش، اشتغال و عضویت در تشکل های مدنی یا ازدواج افزایش می یابد.
مزیت رفاهی نوعی از مزیت اجتماعی است که همه باید حق داشتن ان را داشته باشند ولی بعضی ها به سختی و بعضی به صورت خیلی آسان از ان بهره مند هستند به عنوان مثال کودکان و نوجوانان حق این را دارند که به مدرسه بروند و دانش بیاموزند.