ضخیم

از نگرِ ریخت و دیسه ی واژگان، یکسر بی گانه، ناهمانند و ناجور با زبان پارسی هستند . اینچنین کار ها تنها تاثیر و نفوذ زبان عرب را با زبان های دیگر جایگزین می کند که به هیچ روی شایسته زبان ما نیستند، گرچه هم خانواده باشند با زبان ما همچون همه ی زبان های هندو - اوروپایی. زبان سانسکریت هم دوره و دارای یک ساختار، دستور، صرف و جز انها با زبان اوستا و همچنین زبان پارسی باستانی ( پارسی قدیمی ) است که کمینه ی ۲۵۰۰ سال با زبان پارسی کنونی فاصله دارد. از این روی ریخت و کاربرد این واژگان با زبان ما سازگاری ندارد و از بن دگرگونه و ناهمسان است. شما اگر در پیِ واژگانی هستید که درخور جایگزین بودن باشند بهترین سرچشمه ی انها زبان پارسی میانه است که واژگانش در لغتنامه هایی چون A Concise Pahlavi Dictionary written by D. N Mackenzie پیدا هستند و شما با پیرویی کردن از هنجار های زبان شناختی می توانید واژگان شایسته را به پارسی کنونی دراورید.