صلیبی

المقدس و تربت عیسی از دست مسلمانان بود. مناسبت کلمه صلیب این بود که هر کس عازم جنگهای مزبور میشد بر شانه راست خود صلیبی از پارچه سرخ میدوخت . در جنگهای اول صلیبی تمیز نژاد و اقوام و دول و ممالک از میان برخاست و فرانسوی و آلمانی و ایتالیایی همه بنام امت عیسی قوم واحدی را تشکیل میدادند و بدین مناسبت جنگهای صلیبی را جنگ خارجی نصاری نام نهاده اند. ملت فرانسوی در همه جنگها ( بجز پنجم و ششم ) مقام اول را جایز بود زیرا که جنگ اول صلیب را یکی از واعظان فرانسوی برانگیخت و عمده قشون هم از آن مملکت براه افتاد . جنگهای صلیبی سکنه و ثروت را بوضع شگفت آوری جابجا کرد و ملل اروپای غربی را با امپراتوری بیزانس و مسلمانان مشرق زمین آشنا نمود. بیش از چهار قرن بود که بیت المقدس در دست عرب بود اما عرب که با دیده تقدیس بان شهر می نگریست تربت عیسی وکلیسایی را که امپراتوران یونانی در جوار آن ساخته بودند و در نظر نصاری عزیز بود بحرمت میداشت ولی چون قوم ترک سلجوقی بر آسیای میانه تسلط یافت بر خلاف عرب دست بازار و شکنجه زایران زدند تا آنجا که نصاری نتوانستند بارض اقدس خود روند . برای نجات تربت عیسی و جلوگیری از هجوم مسلمانان در 1095 م . پاپ اوربن دوم که فرانسوی بود مجمعی در کلرمون ( اورنی ) منعقد کرد ( 1095 م . ) و در آن با حضور جمع کثیری از روحانیان و امنای دین و سر کردگان مرکز و جنوب فرانسه شرحی از صدمات زوار ارض اقدس بیان کرد و امت نصاری را دعوت نمود که اسلحه بر دارند و تربت عیسی را نجات دهند و در پایان نطق خویش این عبارت را گفت : [ از خویشتن بگذر صلیب خود برگیر و از دنبال من بیا. ] فورا حاضران صلیبی از پارچه ترتیب داده بشانه دوختند و فریاد بر آوردند که [ مشیت خدا چنین بوده . مشیت خدا چنین بوده . ] پس از ختم مجمع مزبور پاپ در مرکز و جنوب فرانسه بگردش پرداخته مردم را بجنگ ترغیب میکرد و ضمنا بعموم اسقفان نامه فرستاد و آنان را دعوت کرد که برای جنگ صلیب بوعظ پردازند و وعده داد که هر کس در اردوکشی شرکت کند همه معاصی و گناهانش آمرزیده خواهد شد و مادام که اردو کشی خاتمه نیافته زن و فرزند و دارایی اش از تعرض مصون و در امان دیانت خواهد بود. یکی از یاران پر شور پاپ راهبی بود اصلا از حوالی آمین موسوم به پطرس و ملقب به ناسک . وی از هر جا میگذشت شوری عظیم برای جنگ صلیب بر پا میکرد. در خلال این احوال قشون صلیب مجهز شد . بحکم پاپ 15 اوت 1905 م . روز حرکت اعلام گردید و قرار شد قشون صلیبی بچهار قسمت شده هر یک مسیری در پیش گیرد و عاقبت همه در کنار قسطنطنیه بهم برسند. چون سپاهیان بدان شهر رسیدند از کثرت عده مردم شهر را بوحشت انداختند و ظاهرا تعداد آنان به 300000 میرسید. امپراتور آلکسی میخواست هر چه زودتر شر قشون صلیب را از سر خود دفع کند زیرا میترسید که ثروت آن شهر دیگ طمع آنانرا بجوش آورد ولی بی میل هم نبود که بدستیاری آنان بلادی را که قوم ترک در آسیا متصرف شده بود بدون خرج پس بگیرد و بدین منظور بعضی از روسای صلیبی را بطرف خود کشید و از آنان قول گرفت که شهر های آسیای صغیر را باو بدهند . آنگاه وسایل لازم را جهت روانه کردن قشون تهیه کرد و سپاهی هم بکومک آنان فرستاد ( 1098 م . ) . صلیبیان جلوی نیقیه ( نسیه ) رسیده آنرا محاصره کردند و نزدیک بود آنرا بگشایند که درفش امپراتوری بر فراز دیوار آن باهتزاز در آمد و معلوم شد که قشون امپراتور در خفابا ترکان قراری داده تنها وارد شهر شده اند و دروازه را برای قشون صلیب بسته اند . ناگزیر صلیبیان بسمت بیت المقدس روانه شده و دو سال در راه ماندند . سپاهیان امپراتور فقط چند راهنما به آنان دادند و آنها نیز چند بار راه را گم کردند و شاید در کار هم تعمد داشتند . صلیبیان پس از تحمل رنج و مشقت بسیار در 6 ژوئن 1099 یعنی 3 سال بعد از تاریخ حرکت عاقبت به بیت المقدس رسیدند . در این موقع از افراد آنان بیش از 40000 تن نمانده بود. در روز 15 ژویه 1099 م . در ساعت سه که موقع مرگ عیسی بود بشهر حمله آوردند و وارد شهر شدند و خونریزی سختی بر پا کردند . پس از کشتار بغارت پرداختند و سپس کشوری لاتینی در بیت المقدس تشکیل دادند . طولی نکشید کشور لاتینی مزبور در مضیقه افتاد بخصوص پس از آنکه سلطان صلاح الدین ایوبی که در تقوی و رشادت کم نظیر بود شام و مصر را متصرف گردید. در 1187 م . محاربه سختی در نزدیکی طبریه در گرفت. مسیحیان شکست خوردند و پادشاه بیت المقدس گوی دولوزینیان بدست دشمن افتاد صلاح الدین تقریبا تمام قلمرو مملکت لاتینی را در فلسطین تحت تصرف در آورد و پس از چند روز محاصره بیت المقدس ناچار بتسلیم گردید ( 2 اکتبر 1187 م . ) . این مصایب باعث شد که جنگ سوم صلیب در بگیرد. امپراتور فردریک ریش قرمز پادشاه فرانسه فیلیپ اگوست و پادشاه انگلیس ریچارد شیردل عازم جنگ گردیدند . فردریک با قشون صلیب آلمان پیش از دیگران باسیای صغیر رسیده قشون ترک را در قونیه شکست داد و از توروس گذشته در ساحل قره سو اردو زد . وی را نزله ای عارض شد و در آب ناپدید گردید. قشون او در برابر عکا بقشون فرانسه و انگلیس ملحق شد. فیلیپ اگوست از جنوه و ریچارد شیردل از مارسی حرکت کرده به صقلیه ( سیسیل ) رفتند ( 1190 م . ) و از آنجا به عکا آمدند . ریچارد در این اثنا جزیره قبرس را نیز تسخیر کرد. دو پادشاه در کنار عکا اردو زدند . در آن موقع متجاوز از یکسال بود که آن شهر از طرف دریا و خشکی محصور بود چنانکه میگویند در آن محل 9 جنگ بزرگ و بیش از صد محاربه اتفاق افتاد . صلاح الدین هر چند کوشید نتوانست شهر را از محاصره بیرون بیاورد اما صلیبیان برج و باره شهر را بشکنند . عاقبت گرسنگی ساخلو مسلملانان را وادار کرد که در ژویه 1191 تسلیم شودند . درین موقع فیلیپ اگوست دست از جنگ کشیده بفرانسه رفت لیکن ریچارد . . .