با نکته به اینکه واژه شایسته ایرانیست و از شای استه شده آمده و شای هم به چم قابل می باشد پس با افزودن واج س شای میتوان واژه سشای را ساخت شای = قابل / صلاحیت سشای = اصلح / برتر سشایش = مصلحت شایسته = قابل شده = صلاح شایگان = قابل شمارش بودن یا همان مورد توجه و اندازه امدن و . . . .
شایستگی
مجوز. داشتن جواز. اجازه قانونی داشتن
این واژه عربی است و پارسی آن اینهاست: نَنائو ( اوستایی: هَنگْه نَنائو ) شیاوی ( کردی ) سوپَریوگ suparyog ( سنسکریت: سوپْرَیوگَ ) سَسکوژی ( اوستایی: سَسکوشتِم )