صرع

مصرع شعر از صَرع است، چون وقتی شاعر مصرعی را کامل می کند گویی ستونی را بر زمین می افکند و وقتی مصرع دیگر را می سراید آن ستون بر زمین مانده را قائم کرده و بیت را می سازد؛ برای همین تا مصرع دوم را شاعر نتواند پیدا کند مصرع اول حکم شعر ندارد و بر زمین دراز کشیده است و این مصرع دوم است که بیت را تشکیل و مصرع اول از زمین بلند می کند. به حملات تشنجی صَرع گفته می شود، چون در زمان حمله و تشنج انسان را بر زمین می افکند.

گاه علت صرع وجود یک اختلال ساختمانی در مغز مانند تومور است اما در اغلب موارد هیچ علت خاصی یافت نمی شود. در برخی از کودکان مبتلا، حملات تشنج به دنبال یک محرک حسی مثل نورهای شدید بروز می کنند و گاه هیچ عامل شروع کننده ای وجود ندارد. از علل شناخته شده صرع تومورهای مغزی، بیماریهایی که بر رگهای خونی مغز اثر می گذارند و انواع سموم می باشد. به غیر از صرع علل متعدد دیگری نیز برای تشنج وجود دارد که یکی از آنها تب بالاست ( تشنج ناشی از تب ) .
محتویات [نمایش]
تعریف تشنج [ویرایش]
نوشتار اصلی: تشنج
تشنج در واقع اختلال گذرای عملکرد مغزی است که در اثر تخلیه الکتریکی غیر طبیعی در سلولهای عصبی مغز پیدا می شود و سبب ایجاد علائم گوناگونی مثل از دست دادن ناگهانی هوشیاری، انقباض عضلات و یا تغییرات حسی و رفتاری در فرد می شود. این امواج الکتریکی غیر طبیعی در نوار مغزی ثبت و قابل مشاهده خواهند بود. گاه دلیل تشنج اختلالات ناگهانی به علت وجود یک عامل مثل تب بوجود می آید.
انواع صرع [ویرایش]
انواع مختلفی از تشنجهای صرعی تاکنون تعریف شده است. در بچه ها تشنج های تونیک – کلونیک شایعتر است، بیشتر از سه چهارم کودکان مبتلا به صرع، از این نوع تشنج رنج می برند، صرع کوچک یا ابسانس دومین نوع شایع صرع در کودکان است. صرع موضعی یا صرع حرکتی و صرع نسبی یا پارشیال خوشخیم از دیگر انواع صرع هستند.
صرع بزرگ یا تشنج تونیک – کلونیک شایعترین نوع صرع، صرع اصلی ( Grand mal ) است. این صرع هنگامی رخ می دهد که مناطق حرکتی مغز دچار عارضه شده است و اسپاسمهای شدید و بیهوشی را دربردارد. در اغلب موارد صرع اصلی، قبل از آغاز حمله و غش به بیمار یک حالت درونی دست می دهد که این اخطار خوانده می شود. این حالت در لاتین Aura نامیده می شود و می تواند به صورت روانی یا جسمی باشد. مثل شنیدن صدایی ( جسمی ) و یا احساس خوشبختی یا بدبختی ( روانی ) . بیمار ممکن است بوی مشخصی را حس کند و یا گمان کند که نور درخشندهای می تابد. بعد از چند لحظه بیمار بیهوش می افتد که این مرحله کوتاه، تونیک است که تمام ماهیچهها متشنج و منقبض می شوند، تنفس بیمار قطع می شود و رنگش نیز ممکن است کبود شود. مرحله بعدی کلونیک است که اندامها تکانهای مختصری می خورند. در خلال این مدت بیمار ممکن است زبانش را گاز بگیرد.
مراحل علائم تشنج تونیک – کلونیک به ترتیب زیر است:
تحریک پذیری یا رفتارهای غیرعادی به مدت چند دقیقه پیش از بروز تشنج ( Aura ) .
اسپاسم و انقباض عضلات که ۳۰ ثانیه طول می کشد و بیمار در طی آن بیهوش شده و به زمین می افتد و تنفس نامنظم می شود.
حرکات پرشی اندامها یا صورت که می تواند از ۲۰ ثانیه تا چند ساعت طول بکشد. در این مرحله ممکن است بیمار زبانش را گاز بگیرد و کنترل مثانه یا روده را از دست بدهد.
پس از آنکه تشنج متوقف شد، ممکن است بیمار تا چند دقیقه و به ندرت تا ده دقیقه بیهوش باقی بماند.
بعد از بازگشت هوشیاری کودک معمولاً گیج است و سردرد دارد و ممکن است به خواب رود .
صرع کوچک یا تشنج ابسانس [ویرایش]
صرع کوچک ( Petit mal ) ، که در آن مناطق حسی دستگاه عصبی مرکزی دچار آسیب می شود. در بین بچه ها شایع است که معمولاً تشنج آنی است و یک لحظه به طول می انجامد. کودک بازی را متوقف کرده و ساکت می ایستد در حالی که یک حالت سستی و بیحالی در صورتش دیده می شود. پس صرع کوچک عبارتست از زایل شدن شعور برای مدتی کوتاه، بدون اینکه در بیمار تشنج یا زمین خوردگی و یا Aura دیده شود. این نوع صرع یکی از شایعترین صرعها نزد کودکان و دانش آموزان است . رنگ پریده، چشمانش به یک نقطه خیره شده و از اطراف خود بی خبر است. مدت آن حتی امکان دارد بسیار کوتاه بوده و قابل رویت نباشد. شروع آن از سه تا سیزده سالگی است که اگر درمان اصولی شود برای همیشه از بین می رود و در غیر اینصورت در سنین بالاتر به صرع بزرگ تبدیل خواهد شد.
از علل این نوع صرع، تومورها، حوادث، تصادف، ضربههای مغزی و . . . را می توان بیان کرد. از نشانه های بارز صرع کوچک که می توان در کلاس درس مشاهده کرد، نحوه نوشتن املا دانش آموزان است که ممکن است در حین حمله، دو یا سه خط از املا را جا بیندازند. پس از حمله علاوه بر رنگ پریدگی، سستی و بی حالی، احساس خواب به کودک دست خواهد داد.
پس در طی این نوع حمله تشنجی، کودک برای ۱۰ تا ۱۵ ثانیه هوشیاری خود را از دست می دهد و به فضا خیره می شود و فعالیتهای معمول وی متوقف می شود اما به زمین نمی افتد. و پس از بازگشت هوشیاری، کودک چیزی از حمله خود به یاد نمی آورد.
صرع موضعی [ویرایش]
هوشیاری بیمار در این نوع صرع مختل نمی شود و تظاهرات صرعی به صورت حرکتی ظاهر می شود. ابتد از یک نقطه شروع شده و به تدریج سایر قسمتهای بدن را فرا می گیرد. به این نوع صرع، صرع جانسونی نیز می گویند. البته نوع دیگر صرع موضعی حرکتی بدون انتشار است که تشنج فقط در یک عضو ظاهر شده و در همان جا باقی می ماند. مدت حمله حدود یک تا دو دقیقه است ولی ممکن است در بعضی از افراد مدتها طول بکشد. نوع دیگر صرع فرمی از صرع است که کمتر شایع است، صرع نسبی یا پارشیال خوشخیم که سبب حرکات پرشی در یک سمت از صورت یا یک اندام می شود. همچنین هوشیاری نیز ممکن است مختل شود. در اغلب موارد کودک مبتلا به یک نوع صرع اس . . .