لعیا شمسی با نام هنری شمس ( ۱۳۱۰ رشت، ایران - ۱۳۸۵، لس آنجلس، ایالات متحدهٔ آمریکا ) خواننده و بازیگر اهل ایران بود. او با خواندن ترانه های گیلکی شناخته شد. شمس فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۲۸، در هجده سالگی در رادیو آغاز کرد. سپس وارد سینما شد و هنگام بازی در فیلم ولگرد با همسر خود حبیب الله بدیعی آشنا شد. از سال ۱۳۳۳ تا ۱۳۳۶ در ارکستر حبیب الله بدیعی خواننده بود. رابطه زناشویی این دو ناملایمات بسیاری داشت و مدتها موضوع حواشی مطبوعات آن دوران بود. ... [مشاهده متن کامل]
او بعد از انقلاب از ایران مهاجرت کرد و در مرداد ۱۳۸۵ در آمریکا درگذشت. شمس از سال ۱۳۲۸ خوانندگی را شروع کرد. ابتدا در برنامه های شیر و خورشید سرخ و بعد به نام مستعار «ناشناس» در رادیو تهران می خواند. این خواننده نزد ابوالحسن صبا و حسین یاحقی تعلیم گرفت و از سال ۱۳۳۳ یا ۱۳۳۴ تا پایان سال ۱۳۳۶ در ارکستر شماره شش رادیو تهران که رهبری آن را بدیعی به عهده داشت می خواند. برنامه های این ارکستر شب های جمعه از رادیو پخش می شد. از معروف ترین تصنیف های این دوران تصنیف نرگس شیراز و دختر سنبل فروش می باشد. او در چند فیلم سینمایی نیز بازی کرده است. • ولگرد ( ۱۳۳۱ ) - مهدی رئیس فیروز • بوسه مادر ( ۱۳۳۵ ) - عطاالله زاهد • خورشید می درخشد ( ۱۳۳۵ ) - سردار ساگر • همه گناهکاریم ( ۱۳۳۷ ) - رحیم روشنیان
"شمس" در زبان سومئری " utušus" در هیتی " duti - si" و در آکدی و عربی" samsi" به معنای غروب بکار رفته است. "دنیز کاراکورت" در کتاب "T�rk Mitoloji Ansiklopedisi" صفحه ٥٤، واژه " - sam sem" را واژه ای سومئری بیان می کند، که در معنی "عروج و بالا رفتن" معنی شده است. دنیز کاراکورت اضافه می کند که بیلگمیش بواسطه "sam - sem" برای دیدن "آنو" به آسمان عروج می کند. گفتنی است؛ در بین "بابلیان و آشوریان" نیز" šamaš" خدای خورشید شناخته می شود و در عربی امروزی نیز "شمس" در معنای خورشید است. در ترکی نیز کلمه " axşam - akşam" به معنی "غروب و به مفهوم خورشید روشن و سفید رنگ و طلوع ماه" بکار می رود. "معزز علمیه جیغ" در کتاب "GILGAMES" واژه "شام" نام منطقه ای در سوریه را برگرفته از "شم" سومئری و در معنای شمال می داند. معزز علمیه با اشاره به آیات قرآنی "شام - شمال و شمس" را ریشه در سومئری می داند، چرا که نه در قرآن و نه الواح؛ آکدی - بابلی - آشوری از جهات جغرافیایی شمال و جنوب نامی برده نشده است. حتی در قرآن فقط به جهات جغرافیایی "شرق و غرب" اشاره شده که نشان می دهد، این اقوام با جهات جغرافیایی "شمال و جنوب" آشنایی نداشتند. در بین ازبک ها و بومیان آمریکای جنوبی نیز " şamol" به معنی "باد شمالی و خورشید ظهرگاهی" می باشد. ... [مشاهده متن کامل]
از سری درس گفتارهای استاد عزیزم محدرضا فاضلی
شمس از شمع و صورت مخفف شده شمع ست یا شمع ئس باید باشد
این کلمه سامی است . در عبری שמש به لاتین she - mesh شمش
بسیاری از واژگان پارسی پیش از اسلام به زبان عربی وارد شده اند. واین نشان از رابطه نزدیک این سرزمین ها با یکدیگر داشته است. واژه شمیسا یا شمس نیز یکی از آنها می باشد.
این واژه از اساس پارسى و پهلوى ست و تازیان ( اربان ) آن را از واژه پهلوى شمسا Shamsa به معناى فروغ ، پرتو و خورشید برداشته و معرب نموده و ساخته اند : الشمس ، شُموس ، شَمِسَ - یَشْمَسُ و . . . !!! همتایان دیگر آن در پارسى اینهاست: خور - هور Xur - Hur ( پهلوى: خورشید، ... [مشاهده متن کامل]