شمار

/SomAr/

    digit
    age _
    multitude
    number
    quantity
    count thou
    reckoning

فارسی به انگلیسی

شمار بسیار
number

شمار بیکران
infinitude

شمار درست
integer, whole number

شمار زیاد
mass, multiplicity, strength

شمار ماخ
mach number

شمار نام نویسی شدگان
enrollment, enrolment

شمار کوچندگان
immigration

مترادف ها

count (اسم)
کنت، شمار

unit (اسم)
عده، شمار، یکه، واحد، یک، یک دستگاه، یگان، عدد فردی

پیشنهاد کاربران

این نوشته نیاز به فرساخت ( تکمیل ) دارد
شمایل / شمردن و شماریدن / شمارش / شم ( بویایی / حدس ) / شمشاد / شمشیر / شمال از شمار کلملاتی هستند که با شم شروع میشوند.
شمال را برخی در خراسان باد میشناسند ؛ پس اینجا ما به باد رسیدیم
...
[مشاهده متن کامل]

شمایل را در ایرانی چهره و صورت و ظاهر میشناسیم ؛ در زبان لاتین ما واژه شِما ( schema ) شماتیک ( schematic ) را داریم که بصورت ضمنی به طرح و شکل و . . . اشاره دارند اما گویا بهتر است بگویم به باد و خیال / هوا ( آرزو و فکر ) و . . . اشاره دارند ( هوا یعنی فکر و خیال و برابر هیوا در زبان کردی به معنای آرزو ؛ به هوای تو = به خیال و فکر تو )
شمّه = بویایی و حدس و خیال ( خود بو نزدیکی ریشه ای با باد ( باشد که همان طلب بودن است یا یجورایی همان هوا ) دارد ؛
شمردن / شماریدن = با توجه به گفته های بالا شمردن و شماریدن رپتی به تعداد / رقم ندارد بلکه با تصور کردن / خیال و ذهن سازی / محاسبه / حساب و . . . ارتباط پیدا میکند از اینرو شمردن را نوعی حساب کردن نامیدند در صورتی که همان فکر کردن و متصور شدن منظور بوده ( همان شماتیک لاتین ؛ یعنی تصویر فکری و خیالی یا تصویر اولیه ؛ جالب اینکه در زباتن های لاتین تصویر شماتیک را تصویر سازی و مدل سازی فکری و ذهنی ( لاجیکال = منطقی ) مینامند )
شمشاد = با توجه به گفته های بالا شمشاد یعنی بو / ذهن و خیال / صورت شاد داشتن
شمشیر = بو / باد ( باشد ) / خیال و ذهن / تصویر شیر = شیر بودن و شجاع بودن
شمارش = به تصویر / ذهن و خیال و فکر آوردن = حساب فکری

بر پایه واژه نامه ONLINE ETYMOLOGY ریشه re در زبان های هندواروپایی به چم شمارش به کار می رفته است. در این واژه نیز گمان می کنم آر از این ریشه آمده است.
شمار در پارسی میانه به شیوه اُشمار نوشته می شد.
همانند سپاس که در پارسی کهن و میانه به شیوه اِسپاس نوشته می شد.
osmar شده است somar
espas شده است sepas
شمار کرد :شمارش کرد
شمار
شمار یک واژه پارسی کهن است.
واژگان کهن پارسی و واژگان سره پارسی از دو سو خوانده میشوند.
شمار 🔄 رامش
از درست شمار گرفتن ما به رامش میرسیم.
شمار
شمار از دو واژه ساخته شده است.
...
[مشاهده متن کامل]

۱: شه
۲: مار
شمار = شه مار ( شاه مار )
شه = خوب
مار = ریسمان
مار هم یک واژه کهن پارسی است وز دو سو خوانده میشود.
مار 🔄 رام
رام نام اصلی و درست خداوند است.
رام الله = رام ، الله
نام: رام
لقب: الله
رام = رام کننده
الله = بیمانند، بیهمتا
رام الله = رام کننده بی مانند ( جبار ) .
شمار را آدمی از مار آموخته است.
مار گنج را خوش دارد و گرد نموده وز آن نگهداری میکند.
واژه شمار ساخت ( شاه جمشید پیغمبر ) میباشد.
شمار از سنگ گرفته شده است.
شمار/شهمار/شاه مار = جیل، تسبیح
تسبیح = نخستین دستگاه شمار و یا ماشین حساب.
سیمرغ = پر
پر = نی/قلم
مار = کیمیا/شمار

رقم، عدد، نمره، اندازه، حد، شماره، عداد، حساب، آمار، تعداد، مر
شمار:
دکتر کزازی در مورد واژه ی " شمار" می نویسد : ( ( شمار در پهلوی در ریخت اُشمار ōšmār بوده است. که در اشمارگ ōšmārag ( =شماره ) بکار رفته است. ) )
( ( نخستین فطرت پسین شمار
تویی خویشتن را به بازی مدار ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 197 )

در شمار کشیدن: بازجویی کردن و موردِ مواخذه قرار دادن
( ( هر چه نز راهِ دین خوری و بری
در شمارت کشند روز شمار ) )
( تازیانه های سلوک، نقد و تحلیل قصاید سنائی، دکتر شفیعی کدکنی، زمستان ۱۳۸۳، ص۳۸۱. )
شمارِ هفت از پنج ندانستن: کنایه است از حساب ندانستن و نادان و ناآگاه بودن.
تو دهی بی میانجی آنرا گنج
که نداند شمار هفت از پنج
هفت پیکر نظامی، تص دکتر ثروتیان، ۱۳۸۷، ص۳۷۷.
مر

بپرس