شعله

لری بختیاری
گُرُشت، بِر، سوزنا، گُرِ:شعله
تَش، دیلَغ ( با غ مخصوص این زبان ) :آتش
دی:دود
آتش در میان بختیاری ها بسیار پاک و با ارزش است و برای اینکه بخواهند کسی را نفرین کنند میگویند تش مالت کور بو، یعنی اتش خانه ات خاموش شود کنایه از این که بی یار و نگهدار شوی
... [مشاهده متن کامل]

شعله: همتای پارسی این واژه ی عربی، اینهاست:
آتور ātur ( پهلوی )
آلاو ālāv، اخگر axgar ( دری )
ازبان ezbān ( سغدی: żbān )
سچاک socāk ( سغدی )
سژاک sožāk ( پهلوی )

شعله به معنای نور اتش و دریا است💌💌★

واژه شعله
معادل ابجد 405
تعداد حروف 4
تلفظ šo'le
نقش دستوری اسم
ترکیب ( اسم ) [عربی: شعلَة]
مختصات ( شُ لَ یا لِ ) [ ع . شعلة ] ( اِ. )
آواشناسی So'le
الگوی تکیه WS
شمارگان هجا 2
منبع واژگان مترادف و متضاد

واژه شعله پارسی است. عربی آن می شود لهب شعله صد درصد پارسی است.

آتورو هم آثور، به چمِ آتش است، در زمان هخامنشیان به ماه آذر ، آثریادیه میگفتند ، اخگر به زبانه ی آتش گویند و لخشه برابر با شعله میباشد

شراره
افروزه
افرازه
فروزینه
اخگر
زبانه

( تازیانه آتش ) تازیانه آتش. [ ن َ / ن ِ ی ِ ت َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حدّت زبانه آتش :
تپیدن دل ما صائب اختیاری نیست
به تازیانه آتش کباب میگردد.
صائب.

تابش

به شعله در گویش سیستانی می گویند زرونه زرونه گازوکم کن