کلمه شِعرَی در نام ستاره از ریشه عربی به معنای "درخشان" یا "شعله ور" آمده است، نه از کلمه شاعر.
شعرای یمانی ( نام ستاره ) :شِعرَی الیَمانی ( با کسره روی ش، فتحه روی ع، فتحه روی ر، کسره در انتها یای نسبت ) تلفظ: شِعرَی ( شِ - عرَی )
شباهنگ، ورآهنگ، درخشان ترین ستاره آسمان، گفته می شود که همان تِشتر، تیشتر یا تیشتریه، ایزد باران است.
نام درخشان ترین ستاره اسمان در شب است به شباهنگ هم می گویند