شاهزاده

شاه گهر. [ گ ُ هََ ] ( ص مرکب ) آنکه دارای گوهر و نژاد شاهان بود. از گوهر و تبار شاهان . شاهزاد. || ( اِ مرکب ) جد پادشاهان . ( ناظم الاطباء ) . اما این معنی جای تأمل است .

گوهر ملک . [ گ َ / گُو هََ م ُ ] ( اِ مرکب ) کنایه از پادشاهزاده باشد. || پادشاه را نیز گویند. ( آنندراج ) .

شاهزاده من

در فارسی نام ها جنسیت ندارند. ( نامانند آلمانی یا عربی )
شاهزاده ( king/queen - born ) به معنای زاده شاه ( چه شاه مرد چه شاه زن ) ، واژه ای بی جنس است.
شاه زاده ی دختر را "شاه دخت" ( princess ) و
شاه زاده ی پسر را "شاه پور" ( prince ) گویند.

شاهزاده در پهلوی شاهزاتگ šāh - zātag بوده است .

پرنس، شاپور، شاهپور، شهزاد، شهزاده، ملکزاده

پرنسس_با عظمت

پرنس